De feestelijke start van het Eurovisie Songfestival in het Zwitserse Basel werd afgelopen week ernstig verstoord door een intimiderend incident. Tijdens de openingsceremonie kreeg de Israëlische delegatie, met zangeres Yuval Raphael voorop, te maken met een bedreigende situatie die veel losmaakt in binnen- en buitenland.

Van viering naar confrontatie

Wat begon als een vrolijke tramparade, bedoeld om de deelnemers feestelijk door de stad te vervoeren, sloeg voor de Israëlische delegatie om in een beangstigende ervaring. Pro-Palestijnse demonstranten stonden langs de route en toonden openlijk hun onvrede. Eén van hen maakte een expliciet keeldoorsnijdend gebaar, direct gericht op de Israëlische tram. Het voorval werd gefilmd en ging razendsnel viraal op sociale media.

De sfeer slaat om

De demonstrant in kwestie liep een tijdlang mee met de tram waarin Yuval Raphael en andere delegatieleden zaten. Op videobeelden is te zien hoe hij herhaaldelijk een snijdend gebaar maakt richting zijn keel, een gebaar dat internationaal wordt herkend als dreigend. De Israëlische delegatie noemt het incident grensoverschrijdend en beschrijft het als de druppel die de emmer deed overlopen.

Andere landen ook aanwezig in de tram

Niet alleen het Israëlische team was aanwezig in de bewuste tram. Ook deelnemers uit Duitsland, Kroatië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk zaten erbij toen de demonstranten de tram op de Mittlere Brücke deels blokkeerden. De combinatie van vlaggen, luid gezang, fysiek obstakelgedrag en agressieve gebaren zorgde voor een gespannen situatie, waarbij de veiligheid tijdelijk niet gegarandeerd was.

Emotionele impact op het team

De Israëlische woordvoerder liet in een interview met het medium ynet weten dat het gebaar diepe indruk heeft gemaakt. “Het was al beklemmend met zoveel demonstranten, maar dit gebaar sloeg alles,” aldus een teamlid. Het team voelde zich zichtbaar onveilig en overweldigd door de intensiteit van de actie, ondanks de verhoogde beveiliging.

Traditie onder druk

Normaal gesproken is de openingsceremonie van het Eurovisie Songfestival een kleurrijke viering van diversiteit, muziek en eenheid. Maar de incidenten rondom de Israëlische delegatie leggen dit jaar een schaduw over dat feestelijke beeld. Veel pro-Palestijnse demonstranten bleven binnen de grenzen van vreedzaam protest, maar enkele acties gingen volgens omstanders duidelijk te ver.

Politieonderzoek gestart

Door de virale videobeelden is de identiteit van de bedreigende demonstrant mogelijk te achterhalen. De politie van Basel heeft een officieel onderzoek gestart en werkt aan identificatie van de verdachte. De Israëlische delegatie heeft aangifte gedaan en sluit juridische stappen niet uit, afhankelijk van de uitkomst van het onderzoek.

Reeds verhoogde beveiliging

De Israëlische inzending staat al sinds het begin van het Songfestival onder strengere beveiliging. Reden hiervoor zijn eerdere spanningen en protesten in verschillende Europese steden. Dat het team opnieuw stappen onderneemt richting justitie, toont aan hoe serieus het dreigende gebaar wordt genomen.

Blijvende spanning rond Israëlische deelname

Het incident illustreert de complexe spanningen rond de deelname van Israël aan het Songfestival van dit jaar. Waar het festival normaal draait om muziek en verbroedering, dringt de geopolitieke realiteit nu ook door in het publieke feestgedruis. Voor de Israëlische delegatie zal deze editie in elk geval niet snel vergeten worden.

Catherine Keyl (78) over ouder worden, afscheid en haar wens: “Ik wil nog één keer écht op tv schitteren”

Ze was jarenlang het vertrouwde gezicht van het ochtendprogramma Koffietijd en groeide uit tot een van de meest herkenbare vrouwen op de Nederlandse televisie. Vandaag de dag is Catherine Keyl 78 jaar oud – nog steeds helder, scherp en betrokken. Maar achter die bekende glimlach schuilt een vrouw die steeds vaker stilstaat bij wat haar nog rest: in het leven én op het scherm.

In een openhartig interview met weekblad Weekend vertelt Catherine over het verlies van haar zus, haar zorgen over de toekomst en haar stille wens om toch nog een keer structureel terug te keren op televisie. Niet omdat ze niet kan loslaten, maar omdat ze gelooft dat ze nog iets te geven heeft.

“Ik denk daar nu vaker over na”

De leeftijd begint voelbaar te worden. Catherine is zich daar pijnlijk van bewust. “Ik realiseer me dat ik geen twintig meer ben,” zegt ze eerlijk. En hoewel ze fysiek nog prima meedraait, is het vooral het psychologische besef dat haar bezighoudt. “Als je ziet wie er allemaal de laatste tijd zijn weggevallen…” Ze noemt namen als Dieuwertje Blok, Manuela Kemp en Jonnie Boer – publieke figuren die voor velen onverwacht uit het leven verdwenen.

Voor Catherine zijn het geen loze voorbeelden. Ze herkent in hun plotselinge heengaan het besef dat het leven breekbaar is, en dat afscheid soms komt zonder waarschuwing. “Ik denk vaak: misschien ben ik morgen wel aan de beurt,” zegt ze – niet dramatisch, maar helder, alsof ze haar realiteit onder ogen ziet.

Het verlies van haar zus Marjolijn

Een belangrijk kantelpunt in deze gedachten was het recente verlies van haar zusje Marjolijn. Vier weken geleden kwam er een einde aan haar leven, na een periode van ongeneeslijke ziekte. Het afscheid kwam dus niet onverwacht, maar de impact ervan op Catherine is groot.

Ze is dankbaar dat ze in de laatste weken nog tijd samen hadden. “We hebben gesprekken gehad over wat ons nog dwars zat naar elkaar toe, en dat hebben we uitgesproken,” vertelt ze. Die verzoening was voor Catherine belangrijk. Het gaf rust. Tegelijkertijd heeft het haar geconfronteerd met de eindigheid van het leven. “Als het voor haar zo snel kon gaan, waarom zou dat voor mij anders zijn?”

Statistiek versus gevoel

Natuurlijk is Catherine zich bewust van de gemiddelde levensverwachting. Voor vrouwen in Nederland ligt die momenteel rond de 83 jaar. Statistisch gezien zou ze dus nog vijf jaar hebben. Maar ze voelt dat cijfers weinig zeggen over het echte leven. “Mijn zusje was ook niet ver in de tachtig,” merkt ze op. “Van het ene op het andere moment was het gewoon klaar.”

Dat gevoel maakt dat Catherine niet altijd met vertrouwen naar de toekomst kijkt. “Ik pieker,” zegt ze. Ze vraagt zich regelmatig af: Ben ik er over een jaar nog? Word ik tachtig? En zo ja, in welke toestand?

Toch benadrukt ze dat het geen medische angst is. Ze voelt zich fysiek oké en heeft geen aanwijzingen dat het binnenkort afgelopen is. “Maar het kan elk moment gebeuren. En dat besef zit diep.”

Een leven op televisie, een gemis in het nu

Wie Catherine Keyl zegt, denkt aan televisie. Ze was jarenlang een vaste waarde in de Nederlandse huiskamers. Toch valt op dat we haar de laatste jaren minder vaak zien. En dat frustreert haar. “Op de een of andere manier word ik altijd bij vlagen gevraagd. En dan weer een tijd niet. Dat is best gek. Ik begrijp dat niet zo goed,” zegt ze met een mengeling van verwarring en teleurstelling.

Het is niet dat Catherine per se wekelijks op het scherm wil verschijnen. Ze is realistisch en begrijpt dat tijden veranderen. Maar ze voelt nog altijd de drang om iets te bijdragen. “Ik zou het toch wat regelmatiger willen doen,” zegt ze. “Misschien niet elke week, maar wel met een zekere continuïteit.”

Ervaring als kracht, geen last

In een wereld waar jong zijn vaak wordt gezien als aantrekkelijker, lijkt ouderdom soms een belemmering voor zichtbaarheid. Catherine begrijpt dat mechanisme, maar ze verzet zich er ook tegen. Haar leeftijd is geen beperking, maar juist een bron van ervaring, wijsheid en diepgang. Ze heeft tientallen jaren televisie gemaakt, honderden interviews gevoerd, en weet wat er speelt in de samenleving.

Waarom zou die expertise zomaar aan de kant worden gezet?

Voor Catherine gaat het niet om het ego, maar om betekenis. Ze wil iets teruggeven. Misschien een rol als tafeldame, een vaste bijdrage aan een praatprogramma, een serie gesprekken over ouder worden. De vorm is nog open, maar de wil is er.

Ouder worden in de openbaarheid

Het is niet gemakkelijk om ouder te worden als je jarenlang in de schijnwerpers hebt gestaan. Alles wat je doet wordt gezien, besproken en beoordeeld. Catherine is zich daar van bewust. Maar tegelijk heeft ze geleerd om zichzelf trouw te blijven.

Ze verbergt haar twijfels niet. Ze praat openlijk over de dood, over haar angsten en over het gemis van haar zus. En juist in die kwetsbaarheid ligt haar kracht. Ze is een voorbeeld voor velen – niet door perfectie, maar door echtheid.

Hoop op een nieuw hoofdstuk

Ondanks de zorgen en twijfels is Catherine niet moedeloos. Integendeel. Ze hoopt nog één keer écht te mogen schitteren op televisie. Niet als relikwie uit het verleden, maar als volwaardige stem in het heden. “Ik heb nog iets te zeggen,” lijkt ze uit te stralen. “Laat me het zeggen zolang het nog kan.”

Het zou haar zelfvertrouwen goed doen. Maar vooral zou het het publiek opnieuw laten kennismaken met een vrouw die – ondanks alles – nog altijd sprankelt van binnen.

Samenvattend: een icoon dat nog niet klaar is

• Catherine Keyl is 78 en denkt vaker na over haar levenseinde, zeker na het verlies van haar zus Marjolijn.

• Ze voelt geen concrete medische reden tot zorg, maar is zich wel bewust van de kwetsbaarheid van het leven.

• Op televisie verschijnt ze nog maar zelden, iets wat ze betreurt.

• Ze wil graag nog een betekenisvolle rol op tv spelen – niet wekelijks, maar wel met regelmaat.

• Ouder worden hoeft volgens Catherine geen reden te zijn om aan de kant gezet te worden.

Een stem met levenservaring

Catherine Keyl is geen stem uit het verleden – ze is een vrouw van nu, die met wijsheid en realisme naar het leven kijkt. Haar verhaal is er één van rouw, hoop, veerkracht en verlangen. Misschien dat televisiemakers dat opnieuw gaan zien. En misschien, heel misschien, krijgt Catherine de kans om nog één keer op haar manier het scherm te veroveren.

Zolang haar stem klinkt, hebben wij nog iets om naar te luisteren.

Heather Locklear, met haar stralende schoonheid en magnetische uitstraling, klom snel op de ladder van roem en werd een gevierd icoon in de entertainmentwereld.

Haar opmerkelijke vertolkingen in “Melrose Place” als de onvergetelijke Amanda Woodward en als Sammy Jo in “Dynasty” brachten haar niet alleen faam, maar ook kritische waardering. Haar verschijning symboliseerde de glamour die Hollywood uitstraalde, waardoor ze uitgroeide tot een rolmodel voor vele jonge vrouwen en het middelpunt van bewondering voor talloze fans over de hele wereld.

De Val

Echter, achter de schermen worstelde Locklear met persoonlijke uitdagingen die geleidelijk aan het licht kwamen en haar imago beïnvloedden. De voortdurende media-aandacht voor haar privéleven onthulde een reeks van persoonlijke beproevingen die haar zowel professioneel als privé raakten.

Haar bezoeken aan gezondheidscentra en haar interacties met de wet, waaronder momenten waarop ze meer steun nodig had, markeerden significante momenten van tegenslag die haar eens schijnbaar onschendbare positie in de entertainmentindustrie deden wankelen.

Liefde en Verlies

Locklear’s romantische leven was net zo gepubliceerd als haar acteercarrière. Haar huwelijken met muziekiconen Tommy Lee en Richie Sambora waren voer voor tabloids, die elk detail van haar persoonlijke leven uitpluisden.

De diepgaande connectie met Lee, die tot recente bekentenissen leidde over hun gedeelde verleden, benadrukt de intensiteit en impact van hun relatie. Na de scheiding van Sambora kwamen Locklear’s moeilijkheden steeds vaker in de openbaarheid, waardoor de balans tussen haar professionele en persoonlijke leven verder onder druk kwam te staan.

Heather

In de meest recente hoofdstukken van haar leven heeft Locklear aanzienlijke stappen gezet richting herstel, met de ondersteuning van haar dierbaren. Haar inzet om een gezonder en stabieler leven te leiden, wordt geïllustreerd door haar recente beslissing om een tatoeage te nemen ter ere van haar dochter Ava, een daad die zowel haar persoonlijke groei als haar liefde voor haar dochter onderstreept.

Dit gebaar van toewijding aan haar familie is een krachtig symbool van haar huidige levensfase, waarin ze streeft naar harmonie en geluk.

Veranderd

Ondanks dat de jaren en uitdagingen een zichtbaar effect hebben gehad op haar verschijning, blijft Heather Locklear een geliefde figuur binnen en buiten de schijnwerpers.

Haar evolutie van een gevierde jonge actrice naar een vrouw die veerkracht en vastberadenheid toont, blijft een bron van inspiratie voor velen. Locklear’s leven en carrière zijn getuigenissen van de complexiteit van het leven in de schijnwerpers en de onvermijdelijke veranderingen die de tijd met zich meebrengt.

Rehabilitatie en Crisis

Na het incident in 2018 werd Locklear opnieuw opgenomen in een reval!datiekliniek. Haar vrienden en familie spraken hun hoop uit dat ze eindelijk de hulp zou krijgen die ze nodig had. Maar slechts enkele maanden later, in juni 2018, raakte Locklear opnieuw in een crisis toen ze een zelfbeschad!gende daad dre!gde uit te voeren. Dit leidde ertoe dat de p0litie opnieuw naar haar huis werd gestuurd, en Locklear werd opgenomen in het z!ekenhuis.

Kort daarna werd ze opnieuw gearr*steerd, ditmaal voor het aanv*llen van een p0litieagent terwijl ze onder invl0ed was. Het was duidelijk dat Locklear worstelde met haar innerlijke dem0nen, maar ze bleef v*chten om zichzelf te redden.

Herstel

Ondanks de vele tegenslagen begon Locklear in de daaropvolgende jaren haar leven weer op de rails te krijgen. Een belangrijke stap in haar herstel was haar verloving met Chris Heisser, een oude liefde uit haar jeugd. Hoewel hun relatie uiteindelijk eindigde, bleef Locklear vastberaden om nuchter en gezond te blijven.

In haar zestiger jaren lijkt Locklear nu een nieuw hoofdstuk in haar leven te hebben ingeluid. Ze brengt veel tijd door met haar dochter Ava en heeft haar acteercarrière nieuw leven ingeblazen. In een interview met People Magazine vertelde Locklear dat ze dankbaar is voor het ouder worden en dat ze elke dag als een zegen ziet.

Key Points

1. Carrièrehoogtepunten: Heather Locklear werd beroemd door haar rollen in Dynasty en Melrose Place, die haar vier opeenvolgende Golden Globe-nominaties opleverden.

2. Romantisch leven: Locklear trouwde tweemaal, met Tommy Lee en Richie Sambora, en had later een korte verloving met Jack Wagner.

3. Geestelijke gezondheid: Ze worstelde openlijk met angst en depressie, wat leidde tot meerdere opnames in klinieken.

4. Juridische problemen: Locklear had meerdere aanvaringen met de wet, waaronder arr*staties voor rijden onder invl0ed en huiselijk gew*ld.

5. Middelengebruik: Haar strijd met versl*ving leidde tot verschillende z!ekenhuisopnames en revalidatie.

6. Herstel: Tegenwoordig is Locklear nuchter en geniet ze van haar tijd met haar dochter, terwijl ze een positieve kijk op het leven omarmt.

Heather Locklear blijft een inspirerend voorbeeld van veerkracht en vastberadenheid, ondanks de vele obstakels die ze in haar leven heeft moeten overwinnen.

Nieuw seizoen ‘Kopen Zonder Kijken’ krijgt acht nieuwe gezichten: Alex van Keulen geeft presentatie terug uit respect voor Martijn Krabbé

Het afgelopen seizoen van Kopen Zonder Kijken kende een andere dynamiek dan kijkers gewend waren. Martijn Krabbé, al jaren het vertrouwde gezicht van het programma, was dit keer slechts beperkt te zien. Zijn rol bleef beperkt tot de introductiemomenten met de kandidaten. Daarna nam makelaar Alex van Keulen het stokje over. Hoewel dat voor de fans even wennen was, viel het experiment niet helemaal in slechte aarde. Toch blijft het bij één seizoen: in het nieuwe negende seizoen wordt Van Keulen niet meer als presentator ingezet.

Acht bekende gezichten nemen het over

RTL heeft voor het komende seizoen gekozen voor een opvallende aanpak. In plaats van één vaste vervanger, zullen acht verschillende RTL-gezichten elk één aflevering voor hun rekening nemen. De opnames hiervan zijn inmiddels in volle gang. Wie de acht vervangers precies zijn, is nog niet officieel bekendgemaakt, maar het belooft in elk geval een verrassende mix te worden.

Alex van Keulen: “Presenteren is echt een vak”

In een interview met De Telegraaf blikt Alex van Keulen terug op zijn tijdelijke presentatieklus. Hoewel hij bekendstaat als een gedreven en sympathieke makelaar, gaf hij eerlijk toe dat het presenteren hem zwaar viel. “Ik vond het moeilijk om de rol van presentator op me te nemen,” zegt Van Keulen. “Dan besef je pas dat presenteren echt een vak is. Het is niet mijn vak, ik heb het talent niet en de ambitie ook niet.”

Eén uitglijder, maar veel lof

Van Keulen werd over het algemeen positief ontvangen door de kijkers. Zijn betrokkenheid bij de koppels en zijn kennis van zaken zorgden voor vertrouwen op het scherm. Toch ging het één keer mis. Tijdens een aflevering waarin de dynamiek tussen hem en bouwexpert Bob Sikkes stroef verliep, volgde er direct kritiek. Mediarecensent Angela de Jong was er snel bij om de twee publiekelijk af te branden in haar column. Desondanks bleef de algemene teneur onder fans positief.

“De schoenen van Martijn zijn groot”

Het tijdelijk vervangen van een doorgewinterde presentator als Martijn Krabbé is geen eenvoudige opgave. Dat merkte Van Keulen al snel. “Martijn zijn schoenen zijn groot om te vullen,” erkent hij. “Hij is een vakman die alles beheerst. De hele verhaallijn vooraf al in je hoofd hebben zitten, dat is knap. En dan nog zijn empathie en humor erbij. Daar kan ik echt niet tegenop. Daarom missen we hem ook zo erg in het team.”

Martijn Krabbé op de achtergrond

Waarom Martijn Krabbé dit seizoen grotendeels afwezig was, is door RTL nooit volledig toegelicht. Wel is bekend dat hij gezondheidsproblemen had en zich daarom tijdelijk moest terugtrekken. Desondanks bleef hij betrokken bij het programma, al was het voornamelijk op de achtergrond.

Zijn beperkte bijdrage werd vooral zichtbaar in de korte kennismakingsgesprekken met de kandidaten aan het begin van elke aflevering. Daarna droegen Alex van Keulen, Bob Sikkes en interieurdesigner Roos Reedijk de rest van het programma.

Een seizoen met een ander ritme

Het tijdelijke gemis van Krabbé was voor veel fans even schakelen. Zijn warme stemgeluid en scherpe opmerkingen zorgden jarenlang voor de vertrouwde sfeer. Toch bleek het team zich goed staande te houden. Bob en Roos vulden het emotionele en creatieve deel van het programma overtuigend in, terwijl Van Keulen zijn rol als makelaar én presentator met inzet probeerde te vervullen.

Toch voelde het programma anders aan. Het ritme, de dynamiek en de toon veranderden merkbaar. Vooral in de voice-overs en bij de afsluitingen van de afleveringen werd Krabbé’s afwezigheid gevoeld.

Terug naar de kracht van variatie

Met de inzet van acht verschillende presentatoren in het nieuwe seizoen hoopt RTL zowel vernieuwing als herkenning te brengen. Elke aflevering krijgt zo een eigen stem en sfeer, afhankelijk van de persoon die het presenteert. Voor vaste kijkers kan dit spannend en verfrissend zijn, maar het is ook een risico. Immers: juist de vaste formule is wat Kopen Zonder Kijken jarenlang zo succesvol maakte.

Toch is het besluit begrijpelijk. Een dynamisch programma met wisselende presentatie biedt ruimte om verschillende stijlen te verkennen, zonder dat één persoon de druk van opvolger van Martijn Krabbé hoeft te dragen.

Alex keert terug naar zijn makelaarsrol

Voor Alex van Keulen is het terugkeren naar zijn vertrouwde rol als makelaar geen stap terug, maar eerder een opluchting. “Ik ben blij dat ik me weer volledig kan richten op waar ik goed in ben,” zegt hij. “Huizen zoeken, onderhandelen, mensen begeleiden in spannende keuzes. Dat is waar mijn hart ligt. Presenteren laat ik graag over aan mensen die daar écht goed in zijn.”

Zijn openheid over zijn beperkingen als presentator levert hem bij kijkers en collega’s veel respect op. Het toont vooral dat Kopen Zonder Kijken meer is dan alleen een format: het is een programma met echte mensen die hun hart volgen, zowel voor als achter de schermen.

Conclusie

Het komende seizoen van Kopen Zonder Kijken belooft een bijzondere te worden. De afwezigheid van Martijn Krabbé wordt opgevangen door een parade van nieuwe gezichten, elk met hun eigen stijl. En hoewel Alex van Keulen een verdienstelijke poging deed als presentator, kiest hij er bewust voor om terug te keren naar zijn kracht als makelaar.

Met acht afleveringen, acht nieuwe stemmen én de vertrouwde vakmensen Bob en Roos aan zijn zijde, lijkt het negende seizoen af te stevenen op een mix van vernieuwing en vertrouwde kwaliteit. Eén ding is zeker: het avontuur blijft, de emotie blijft — en de zoektocht naar het perfecte huis gaat onverminderd verder.

In een emotionele aflevering van Open Kaart gaat André van Duin het gesprek aan met presentator Robbert Rodenburg. Wat volgt is een oprechte en soms pijnlijke inkijk in zijn leven na het verlies van zijn grote liefde Martin Elferink. Hoewel André inmiddels alweer drie jaar samen is met zijn nieuwe partner Fernando Reyes, blijft het verdriet om Martin diepgeworteld. “Ik wil Fernando daar niet mee belasten,” zegt hij, zichtbaar geëmotioneerd.

Liefde na verlies

André en Fernando kenden elkaar al voor hun relatie, maar de stap om zich opnieuw open te stellen voor de liefde was voor André geen gemakkelijke. Het verlies van Martin in 2020, na een zware strijd tegen botkanker, heeft diepe sporen achtergelaten. “Ik woon nog steeds in het huis waar ik met Martin heb samengewoond. Hij is daar nog steeds,” vertelt André. In dat huis, vol tastbare herinneringen, probeert hij ruimte te maken voor een nieuw hoofdstuk.

Fernando’s rol in het verwerkingsproces

Hoewel Fernando Martin nooit persoonlijk heeft gekend, leeft diens aanwezigheid nog sterk voort in André’s dagelijks leven. Foto’s en herinneringen in huis maken dat verleden voelbaar. Dat is niet altijd makkelijk voor Fernando, erkent André. “Ik probeer het zoveel mogelijk voor mezelf te houden,” zegt hij, omdat hij zijn nieuwe partner niet wil belasten met zijn rouw. Toch is het duidelijk dat Fernando begripvol met deze complexe situatie omgaat.

Verleden erkennen, maar niet in blijven hangen

In het begin van hun relatie werd Martin nog regelmatig besproken, maar inmiddels gebeurt dat nauwelijks nog. “We gaan niet steeds in het verleden leven,” zegt André resoluut. Hij benadrukt dat Fernando juist veel vreugde heeft gebracht in zijn leven en hem helpt om verder te gaan. Ondanks het verdriet dat blijft, voelt hij zich gelukkig met zijn huidige partner.

Een onverwachte nieuwe liefde

De relatie met Fernando kwam onverwachts, vertelt André. Hij was niet op zoek naar een nieuwe liefde. “Je bent op een leeftijd dat je al zoveel bagage hebt in je rugzak, waar begin je weer aan?” Toch vond hij in Fernando een nieuwe bron van geluk. Hun liefde is ontstaan zonder druk, vanuit oprechte genegenheid. De komiek straalt wanneer hij over zijn huidige partner spreekt, ondanks de pijn die nog altijd aanwezig is.

Reageren met warmte en begrip

De aflevering van Open Kaart werd na publicatie overspoeld met hartverwarmende reacties. Kijkers prijzen André om zijn kwetsbaarheid, openheid en eerlijkheid. Zijn verhaal raakt een snaar bij velen, vooral bij mensen die zelf met verlies en hernieuwde liefde te maken hebben gehad. De waardering voor zijn manier van omgaan met rouw én liefde is groot.

Geen simpele weg

Het gesprek maakt duidelijk dat rouw geen eindpunt kent, ook niet na jaren. Voor André is het verlies van Martin nog steeds voelbaar. Maar de aanwezigheid van Fernando biedt hem nieuwe houvast. Niet als vervanging, maar als aanvulling. “Hij helpt me met het verlies te leven,” aldus André.

Een krachtig voorbeeld

André van Duin toont zich opnieuw als iemand die zijn persoonlijke ervaringen durft te delen, zonder zichzelf te overschreeuwen. Zijn verhaal is een krachtig voorbeeld van hoe liefde, verlies en nieuwe kansen hand in hand kunnen gaan. Open, eerlijk en oprecht – precies zoals we hem kennen.

Gelekt optreden zorgt voor opschudding rond Claude, maar hij herpakt zich overtuigend op Songfestivalpodium

Het Eurovisie Songfestival, doorgaans een zorgvuldig geregisseerd spektakel, kreeg dinsdagmiddag een flinke klap te verwerken toen het optreden van de Nederlandse inzending Claude voortijdig uitlekte. Waar de wereld pas ’s avonds had mogen kennismaken met zijn performance van C’est La Vie, circuleerde de complete opname al uren eerder op sociale media. Een flinke tegenvaller voor AVROTROS en de organisatie, die juist mikken op een wereldwijd piekmoment tijdens de officiële uitzending.

Miljoenenproductie, vroegtijdig op straat

Entertainmentjournalist Evert Santegoeds windt er in zijn podcast Strikt Privé geen doekjes om. “Miljoenen worden geïnvesteerd in de opbouw en regie van deze show, in de rechten voor wereldwijde uitzending — en dan ligt het ineens al volledig ongefilterd op straat. Dat is gênant, en schadelijk.” Volgens Santegoeds is het een pijnlijke blamage voor zowel AVROTROS als de EBU, de overkoepelende Songfestivalorganisatie.

Het is bovendien niet de eerste keer dat Claude te maken krijgt met een vroegtijdig lek. Eerder dit jaar ging zijn inzending C’est La Vie al voortijdig viral in Oezbekistan. “Hoe kan het dat een land buiten Europa het eerder te horen krijgt dan wij in Nederland?”, vroeg Santegoeds zich toen al hardop af. Voor een artiest die nog aan zijn internationale opmars begint, is dat een valse start die je liever vermijdt.

Kritische noot over muzikale keuze

Naast het ophefmakende uitlekken van het optreden, leeft er ook inhoudelijke kritiek op Claude’s bijdrage aan het Eurovisiepodium. Santegoeds noemt het optreden technisch sterk: vocaal zuiver, visueel aantrekkelijk en goed geregisseerd. Toch zet hij vraagtekens bij de keuze van het nummer zelf. “Was dit écht onze sterkste troef?” Volgens hem had C’est La Vie – het alternatieve nummer van Chef’Special – meer potentie gehad om indruk te maken op zowel publiek als jury. De aanvankelijke buzz rondom Claude is volgens hem iets afgezwakt sinds zijn selectie in het najaar.

Toch erkent hij ook de kwaliteiten van Claude als artiest. “Het is een sympathieke jongen met veel talent, maar het moet allemaal nog net een tik volwassener worden,” analyseert Santegoeds.

AVROTROS blijft rustig onder de ophef

Opmerkelijk genoeg houdt omroep AVROTROS zich opvallend rustig in de communicatie over het uitlekken van het optreden. In een korte reactie aan het AD stellen zij nuchter: “Het is wat het is. Hoe jammer ook dat afspraken geschonden worden. C’est la vie.”

Met andere woorden: ze betreuren het incident, maar zien er ook de betrekkelijkheid van in. In een wereld waarin vrijwel alles met één druk op de knop gedeeld kan worden, is het volgens AVROTROS haast onvermijdelijk dat beelden uitlekken. Ze blijven dan ook vertrouwen op de kracht van de live-uitvoering — dé beslissende factor in de ogen van kijkers.

Claude schittert in live-uitvoering

Waar sommigen dachten dat de gelekte beelden de glans van Claude’s optreden zouden ondermijnen, gebeurde het tegenovergestelde. Tijdens de halve finale in Basel op maandagavond leverde hij een indrukwekkende tweede repetitie af. Zijn optreden in de St. Jakobshalle verliep vlekkeloos. Elke toon was raak, zijn uitstraling overtuigend en het emotionele moment waarbij Claude het publiek een spiegel voorhoudt — letterlijk én figuurlijk — maakte grote indruk.

Zichtbaar geraakt bedankte hij na afloop het publiek met een oprecht “Dank jullie wel!”, wat hem op een daverend applaus kwam te staan. De reacties op sociale media lieten ook een ander beeld zien dan de eerdere kritieken: mensen prezen zijn stemvastheid, podiumpresentatie en vooral zijn menselijke uitstraling.

Stem van de kijker is doorslaggevend

Sinds de wijziging in de stemregels van het Songfestival ligt de volledige macht bij het publiek. In de halve finales bepaalt de kijker wie doorgaat naar de grote finale. Alleen in het geval van technische storingen heeft de internationale jury nog iets in te brengen.

Voor Claude betekent dit dat hij niet alleen een technisch goed optreden moest neerzetten, maar vooral het hart van de kijker moest raken. En dat lijkt hem gelukt. Zijn optreden wordt omschreven als authentiek, toegankelijk en visueel doordacht – drie elementen die bij een breed publiek vaak de doorslag geven.

Van rel naar herstel: Claude groeit in de competitie

De gebeurtenissen van de afgelopen dagen hadden Claude kunnen breken: eerst het uitlekken van zijn volledige optreden, dan de twijfels over zijn songkeuze en vervolgens de grote mediadruk. Maar niets blijkt minder waar. Hij groeit met elk moment op het podium. Zijn uitstraling is kalm, zijn vocale prestaties zijn stabiel en zijn verhaal – dat van een jonge artiest die durft te dromen – raakt duidelijk een snaar.

Het contrast tussen de rommelige aanloop en zijn zelfverzekerde podiumoptreden is groot, en juist dát maakt indruk. Waar anderen zouden bezwijken onder de druk, gebruikt Claude de omstandigheden om sterker voor de dag te komen.

Blik op de finale

Het is nog even afwachten of Claude daadwerkelijk doorgaat naar de grote finale van het Eurovisie Songfestival, maar de tekenen zijn gunstig. Zijn optreden heeft indruk gemaakt, zowel bij het publiek in de zaal als bij de kijkers thuis. En hoewel het begin niet vlekkeloos was, laat Claude zien dat een misstap niet allesbepalend hoeft te zijn.

Wat overblijft is een jong talent dat ondanks tegenslagen zijn plek weet te veroveren op het grootste muziekpodium van Europa. En dat alleen al verdient applaus.

Wat vind jij?

Was het uitlekken van het optreden funest of juist een onverwachte zegen? Heeft Claude zich weten te herpakken? Laat je mening horen op onze Facebookpagina en praat mee over dit bewogen Eurovisie-avontuur!

Neusbescherming tegen corona zwakker bij AstraZeneca-vaccin: Gentse studie legt opvallende verschillen bloot

Lang werd aangenomen dat wie gevaccineerd was tegen het coronavirus ook voldoende beschermd zou zijn tegen besmetting. Maar een nieuwe studie van het Universitair Ziekenhuis Gent (UZ Gent) zet vraagtekens bij die veronderstelling. Onderzoekers ontdekten namelijk dat het AstraZeneca-vaccin beduidend minder antistoffen opwekt in de neus – de plek waar het coronavirus het lichaam meestal binnendringt – dan het Pfizer-vaccin. En dat verschil kan grote gevolgen hebben voor de bescherming tegen besmetting én verspreiding.

Waar het virus binnendringt: de neus als eerste verdedigingslinie

Het coronavirus komt in de meeste gevallen via de bovenste luchtwegen het lichaam binnen, en dan vooral via de neus. Het is daar dat je immuunsysteem de eerste kans krijgt om het virus af te weren, nog vóór het dieper in je lichaam doordringt.

Professor Philippe Gevaert, NKO-arts aan het UZ Gent, legt uit waarom deze lokale afweer zo cruciaal is: “Neutraliserende antistoffen in de neusslijmvliezen kunnen het virus meteen aanvallen. Als je daar een sterke afweer hebt, kun je een infectie al in de kiem smoren.”

Dat principe vormt het uitgangspunt van het nieuwe onderzoek: hoe goed beschermen vaccins op de plek waar het virus meestal als eerste toeslaat?

Pfizer zorgt voor aanzienlijk betere neusimmuniteit

In het onderzoek werd een vergelijking gemaakt tussen mensen die het mRNA-vaccin van Pfizer hadden gekregen en mensen die het vectorvaccin van AstraZeneca toegediend kregen. Het verschil was opvallend groot.

Van de mensen die met Pfizer waren gevaccineerd, ontwikkelde 96 procent neutraliserende antistoffen in de neus. Bij degenen die AstraZeneca kregen, was dat slechts 59 procent. De onderzoekers keken niet alleen naar hoeveel antistoffen er aanwezig waren, maar ook naar hun effectiviteit. En ook op dat vlak scoorde Pfizer beter.

“De antistoffen die ontstaan na een Pfizer-vaccinatie zijn effectiever in het neutraliseren van het spike-eiwit van het virus,” zegt prof. Gevaert. “Dat betekent dat ze beter in staat zijn om het virus al bij binnenkomst in de neus tegen te houden.”

Geen voordeel door eerdere besmetting

Je zou denken dat iemand die al een keer besmet is geweest met corona, en daarna gevaccineerd werd, automatisch beter beschermd is. Maar volgens dit onderzoek geldt dat niet voor de lokale afweer in de neus.

Zelfs bij mensen die zowel een natuurlijke infectie als een vaccinatie hadden doorgemaakt, bleek de hoeveelheid neusantistoffen niet significant hoger. “De enige factor die duidelijk verschil maakte, was het type vaccin,” stellen de onderzoekers vast.

Belang van neusimmuniteit bij nieuwe varianten

Met het oog op de voortdurende opkomst van nieuwe virusvarianten is de rol van lokale neusbescherming belangrijker dan ooit. Antilichamen in het bloed zijn cruciaal om ernstige ziekte te voorkomen, maar ze doen minder om een besmetting tegen te gaan. Daarvoor is lokale immuniteit in de neus essentieel.

“Als je de verspreiding van het virus écht wilt indammen, moet je voorkomen dat mensen überhaupt besmet raken – en daar begint het met antistoffen in de neus,” benadrukt Gevaert. “Dat is de barrière die als eerste in actie moet komen.”

Volgens het UZ Gent is het daarom noodzakelijk om het effect van vaccins op de slijmvliezen verder te bestuderen. Want hoewel vaccinaties over het algemeen nog steeds goed beschermen tegen ziekenhuisopname, kunnen ze in uiteenlopende mate bescherming bieden tegen de eerste infectie.

Wat betekent dit voor mensen die AstraZeneca kregen?

Ben je gevaccineerd met AstraZeneca? Dan is je algemene bescherming tegen ernstige ziekte hoogstwaarschijnlijk nog steeds goed. Maar wat de bescherming tegen besmetting betreft – vooral via de neus – lijk je iets minder goed af dan wie een mRNA-vaccin kreeg zoals Pfizer of Moderna.

Dat betekent niet dat je vaccin zinloos is. AstraZeneca redde wereldwijd miljoenen levens, zeker tijdens de eerste golven van de pandemie. Maar in termen van neusimmuniteit – het vermogen om het virus bij de voordeur al te stoppen – scoort het gewoon minder sterk.

Een mogelijke oplossing kan liggen in het overwegen van een booster met een ander type vaccin, bijvoorbeeld een mRNA-variant, dat aantoonbaar een betere neusrespons oproept. Zo’n boosterstrategie is al in verschillende landen aanbevolen voor mensen die initieel een vectorvaccin kregen.

Geen reden tot paniek, wél tot waakzaamheid

De bevindingen van de Gentse onderzoekers zijn belangrijk, maar ze betekenen niet dat mensen zich nu ineens zorgen hoeven te maken over hun vaccinstatus. Ze vormen vooral een oproep tot nuance: niet elk vaccin werkt op exact dezelfde manier, en bescherming is een complex samenspel van factoren.

Wie met AstraZeneca is gevaccineerd hoeft zich dus geen zorgen te maken over zijn gezondheid, maar mag er ook niet automatisch van uitgaan dat de kans op besmetting even laag is als bij anderen. Extra voorzorgsmaatregelen, zoals ventilatie, mondmaskers in drukke binnenruimtes of het op tijd nemen van een herhaalprik, blijven verstandig – zeker voor mensen met een zwakker immuunsysteem.

Wetenschap als kompas in veranderende tijden

De studie onderstreept hoe belangrijk het is om vaccinonderzoek te blijven voeren, ook nadat een pandemie lijkt af te nemen. Virussen evolueren, net als onze kennis. Dat betekent dat strategieën aangepast moeten worden aan nieuwe inzichten.

Het Gentse team roept beleidsmakers dan ook op om bij toekomstige vaccinaties niet alleen te kijken naar antistoffen in het bloed, maar ook expliciet naar de afweer in de slijmvliezen. Want precies daar begint de strijd tegen een virus.

“Meer onderzoek is nodig,” besluit prof. Gevaert. “Niet alleen om nieuwe varianten beter voor te blijven, maar ook om gerichter te kunnen vaccineren. Als we weten wat het beste beschermt aan de voordeur van ons lichaam, kunnen we pas echt slim beleid voeren.”

Samengevat:

• Het AstraZeneca-vaccin wekt aanzienlijk minder antistoffen op in de neus dan het Pfizer-vaccin.

• Lokale neusimmuniteit is cruciaal om besmetting en verspreiding van het virus te voorkomen.

• Een eerdere infectie biedt géén extra bescherming op dat vlak.

• Wie met AstraZeneca gevaccineerd is, doet er goed aan alert te blijven op boosters en aanvullende bescherming.

• Verdere studies zijn noodzakelijk om de rol van neusimmuniteit in toekomstige vaccinatiestrategieën beter te begrijpen.

Of, zoals de onderzoekers het treffend verwoorden: je kunt een virus pas echt buitenhouden als de voordeur goed op slot zit.

Mariska Bauer laat vol trots haar nieuwe gezinslid zien: ‘Mag ik mezelf even voorstellen? Ik ben Croissantje!’

Mariska Bauer straalt – en dat mag de hele wereld weten. Op haar Instagram deelt ze een reeks vertederende foto’s die volgers massaal doet smelten. De reden? Het gezin Bauer is een familielid rijker. Geen nieuw televisieproject, geen muzikale primeur van Frans, maar iets (of eigenlijk: iemand) veel pluizigers. Het nieuwe huisdier van de Bauers stal in één klap de show: een kitten met de naam Croissantje.

Een nieuw vriendje met snorharen

Wie Mariska Bauer volgt, weet dat ze haar volgers graag meeneemt in het dagelijkse leven van haar gezin. De liefde voor dieren speelt daarin een grote rol. De Bauers hebben al een hechte band met hun trouwe viervoeters, maar nu is daar dus een katje bijgekomen. En wat voor één. Op de foto’s die Mariska deelt, ligt het pluizige diertje rustig in haar armen of spinnend op een dekentje — alsof hij al jaren deel uitmaakt van het gezin.

Bij de foto’s schrijft Mariska met humor en warmte een ‘voorsteltekst’ vanuit het perspectief van de kat zelf:

“Mag ik mezelf even voorstellen?
Ik ben CROISSANTJE – geverifieerd knuffeldier, klein pluizig en fulltime sfeermaker.
Sinds vandaag woon ik hier – alsof het altijd zo had moeten zijn.”

En dat gevoel wordt breed gedeeld door haar volgers.

Een golf aan reacties: “Wat een droppie!”

Onder de post barst het van de enthousiaste reacties. Fans van de familie Bauer zijn duidelijk net zo verliefd op Croissantje als Mariska zelf.

Reacties zoals:

• “Ohhhhh, wat een knapperd! ”

• “Ahhh wat een schatje!!”

• “Die naam! Om op te vreten, letterlijk en figuurlijk!”

… vullen in rap tempo de commentaarsectie. Vooral de gekozen naam – Croissantje – zorgt voor veel vertedering én een glimlach. Want wie noemt z’n kitten nou naar een Frans ontbijtje? Toch lijkt het perfect te passen bij het warme en creatieve karakter van het gezin.

Een warm huis voor een kleine pluizenbol

Dat Croissantje in een warm nest terecht is gekomen, staat vast. Frans en Mariska Bauer staan bekend om hun grote hart, niet alleen voor elkaar en hun kinderen, maar ook voor dieren. Of het nu honden, vogels of nu een kitten zijn – er is altijd plaats voor liefde in huize Bauer.

De foto’s die Mariska deelt stralen dan ook één en al zachtheid en huiselijkheid uit. Croissantje lijkt zich binnen no time thuis te voelen tussen de knusse dekens en liefdevolle handen van zijn nieuwe baasjes.

Frans en Mariska: het hart van de Nederlandse showbizz

Het is niet voor niets dat zoveel mensen zich verbonden voelen met de Bauers. Waar andere showbizzkoppels kiezen voor glitter en glamour, blijven Frans en Mariska nuchter, benaderbaar en warm. Ze vormen al jaren een rotsvast duo in de publieke belangstelling.

Met Frans’ carrière als geliefd zanger en presentator, en Mariska als zijn steun en toeverlaat, laten ze keer op keer zien dat je succesvol kunt zijn zónder jezelf te verliezen. Het gezin is hecht, oprecht en blijft dicht bij zichzelf – ook op sociale media.

De komst van Croissantje past perfect in dat plaatje. Geen groots mediacircus, maar een liefdevolle post die spontaan vreugde oproept.

Meer dan alleen een huisdier

Wat Croissantje misschien nog het meest bijzonder maakt, is de symboliek die het met zich meedraagt. In een tijd waarin veel nieuws draait om snelheid en sensatie, brengt Mariska bewust een ander geluid. Een zacht, spinnend geluid — letterlijk én figuurlijk. De foto’s van het kitten zijn een ode aan vertraging, aan het koesteren van kleine geluksmomenten.

En juist dat maakt de post zo krachtig. Het is meer dan zomaar een kattenfoto. Het is een inkijkje in het leven van een familie die geluk vindt in eenvoud.

Wat staat er nog op het programma voor de Bauers?

Hoewel Croissantje voorlopig de ster van het huis lijkt te zijn, staat het leven voor de Bauers uiteraard niet stil. Frans is druk bezig met nieuwe optredens, televisieklussen en andere muzikale projecten. Ook Mariska blijft via sociale media haar betrokkenheid tonen bij talloze initiatieven.

Toch lijkt het gezin deze periode bewust een rustiger tempo te hanteren. Even geen grootse headlines, maar juist de kleine dingen centraal stellen. En daarin speelt Croissantje — met z’n zachte pootjes en grote ogen — nu een hoofdrol.

En de volgers? Die blijven smelten

De komst van het nieuwe gezinslid lijkt bovendien precies het soort content waar veel mensen naar snakken. In een wereld vol harde koppen en zorgen, brengt een foto van een kitten onverwachte rust. Mariska weet dat perfect te doseren, en haar oprechte vreugde werkt aanstekelijk. Haar volgers kijken dan ook al uit naar de volgende update van Croissantje: is hij al zindelijk? Slaapt hij op het hoofdkussen? En belangrijker nog: komt er straks een ‘Pain au Chocolat’ bij?

Wie weet. Voor nu lijkt de roze wolk waarop Mariska zit nog lang niet te vervagen — en dat gun je haar, en haar gezin, van harte.

Wat vind jij van de naam Croissantje? Laat het weten op onze Facebook-pagina en deel je eigen originele huisdiernamen!

Tijdens een speciale uitzending van Radio 538 Live, waarin Gordon en Andy van der Meijde fungeerden als alternatieve commentatoren bij de eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival, zorgde Gordon opnieuw voor opschudding. Terwijl artiesten uit heel Europa het podium betraden, verlegde hij de aandacht naar een oude bekende: Gerard Joling. En zoals vaak, ging dat gepaard met een flinke dosis humor – én controverse.

Gerards facelift weer onderwerp van gesprek

De facelift van Gerard Joling blijft de gemoederen bezighouden. Zijn transformatie werd al uitgebreid belicht in zijn realityprogramma Only Joling, waarin kijkers nauwgezet konden volgen hoe zijn uiterlijk veranderde. Inmiddels zijn ook online grapjes en anekdotes over de ingreep niet meer weg te denken.

Eén van die momenten ging recent viraal: zijn manager Wino Omtzigt deelde op Instagram dat Gerards telefoon zijn gezicht niet meer herkende. “Het herkent je gewoon niet meer!”, riep hij, terwijl Gerard vergeefs probeerde zijn toestel te ontgrendelen. Het incident werd breed opgepikt en zorgde voor een stroom aan reacties – van bewondering tot spot.

Gerard blijft nuchter en met humor reageren

Ondanks de aandacht blijft Gerard trouw aan zijn luchtige stijl. Toen het ontgrendelen eindelijk lukte, grapte hij: “Na die facelift herkent niemand me meer.” Daarmee laat hij zien dat hij ook zélf de spot begrijpt. “Zo veel is er ook weer niet gebeurd,” voegde hij er later aan toe, waarmee hij de ernst van de situatie relativeerde en zijn humoristische imago in stand hield.

Gordon haalt uit met scherpe grap op nationale radio

Gordon, bekend om zijn scherpe tong, kon het niet laten om tijdens de live-uitzending op Radio 538 het voorval nog eens aan te halen. In zijn commentaar zei hij droog: “Maar even serieus: als zelfs je eigen telefoon je niet meer herkent, dan heb je echt een probleem.” De studio barstte in lachen uit en luisteraars reageerden massaal op de opmerking – deels geamuseerd, deels kritisch.

Deze stijl is typisch Gordon: scherp, recht voor z’n raap en zonder filter. Toch zorgt zijn aanpak geregeld voor discussie, zeker wanneer gevoelige onderwerpen aan bod komen. De opmerking over Gerard viel bij sommigen niet in goede aarde, vooral vanwege de persoonlijke aard van het grapje.

Songfestival met een showbizzsausje

Hoewel de uitzending in het teken stond van het Eurovisie Songfestival, was het commentaar van Gordon en Andy doorspekt met bekende namen en showbizzverwijzingen. Voor veel luisteraars werkte dit verfrissend: het gaf een speelse draai aan de uitzending. Toch vonden anderen dat het te veel afleidde van de muziek en prestaties van de deelnemers.

De balans tussen inhoud en entertainment bleek daarmee een wankel evenwicht. De één waardeerde het luchtige commentaar, de ander miste de focus op het songfestival zelf.

Grenzen van humor in de media

De grap van Gordon roept opnieuw de vraag op: waar ligt de grens tussen gezonde zelfspot en respectloosheid? Gerard Joling lijkt er zelf niet mee te zitten. Zijn openheid over cosmetische ingrepen wordt door velen gezien als dapper en ontwapenend, zeker in een cultuur waar uiterlijk vaak beladen is.

Toch blijft het opvallend hoe vaak Gerard onderwerp is van spot, ook door collega’s. Gordon trekt zich weinig aan van kritiek, maar de publieke discussie over wat nog grappig is – en wat kwetsend – laait bij elke opmerking weer op.

Claude vertegenwoordigt Nederland dit jaar op het Eurovisie Songfestival, maar volgens vaste commentator Cornald Maas zijn er signalen dat de zanger weinig kans maakt op punten uit Oost-Europa. Niet vanwege zijn zangkwaliteiten of het nummer zelf, maar om een reden die al snel veel discussie oproept: zijn huidskleur. Maas vindt dat zorgwekkend, maar wil er niet voor wijken.

De enige zwarte leadzanger

Cornald Maas is al sinds 1993 nauw betrokken bij het Songfestival en staat bekend als Mr. Songfestival. Hij weet dus als geen ander hoe het spel gespeeld wordt. In een interview met het AD zegt hij dat hij tijdens de voorbereidingen op het festival uit meerdere hoeken te horen kreeg: “Hebben jullie wel bedacht dat er in Oost-Europa niet op zwarte mensen wordt gestemd?” Dat Claude de enige zwarte leadzanger van het hele deelnemersveld is, valt volgens Maas op.

Een principiële keuze

Ondanks deze zorgwekkende geluiden, benadrukt Maas dat Claude’s achtergrond geen reden was om zijn deelname te heroverwegen. “Zelfs al zou het waar zijn, dan nog is het voor mij geen punt van overweging,” zegt hij beslist. Hij vindt juist dat Claude en zijn liedje een prachtig visitekaartje zijn voor het Nederland van nu: divers, open en verbindend.

Een krachtig persoonlijk verhaal

Claude’s levensverhaal speelt daarbij een belangrijke rol. Geboren in Congo, groeide hij op in een asielzoekerscentrum in Nederland. Vanuit die achtergrond wist hij een muzikale carrière op te bouwen en nu staat hij op het grootste podium van Europa. Volgens Maas laat Claude daarmee zien dat inclusiviteit en talent hand in hand kunnen gaan.

Realistische verwachtingen

Of Claude kans maakt op de overwinning, durft Maas niet te voorspellen. Wel denkt hij dat een plek in de top vijf realistisch moet zijn. Toch klinkt er voorzichtigheid in zijn woorden. De kritieken op de eerste repetitiebeelden waren pittig en eerdere Nederlandse inzendingen hebben laten zien dat mediatraining en psychologische begeleiding niet altijd voldoende zijn om de druk te weerstaan.

Kritiek op het nummer zelf

Ook binnen Nederland is er verdeeldheid over Claude’s inzending. Anouk, die ooit zelf voor Nederland op het Eurovisie-podium stond, kwam dit jaar net tekort om opnieuw te worden uitgezonden. In het programma Vandaag Inside gaf ze haar mening over het nummer. Ze vindt dat Claude goed kan zingen, maar het liedje zelf viel haar tegen.

Te kinderlijk en voorspelbaar

“Toen ik het voor het eerst hoorde, dacht ik: het intro is oké, dat belooft wat,” aldus Anouk. “Maar toen kwam het refrein en dacht ik: dat is jammer. Het is een beetje plat, kinderlijk en voorspelbaar.” Volgens haar is het vooral een kwestie van smaak, maar zij ziet het nummer niet als een kanshebber.

Een kwestie van smaak én beeldvorming

De discussie rondom Claude laat zien hoe smaak en beeldvorming hand in hand gaan bij het Songfestival. Of het lied uiteindelijk succesvol zal zijn, blijft afwachten. Maar dat Claude een belangrijke boodschap vertegenwoordigt over het Nederland van nu, daar is Cornald Maas in elk geval van overtuigd.