Het lijkt erop dat de zorgen van velen zich beginnen te materialiseren, zij het nog niet in Nederland: enkele gebieden overwegen momenteel de invoering van rijbewijzen voor elektrische fietsen.

Deze ontwikkeling was in zekere zin te verwachten, gezien de toenemende snelheid waarmee elektrische fietsen zich voortbewegen.In Nederland is het vrijwel overal niet nodig om een rijbewijs te hebben, behalve voor gemotoriseerde voertuigen. Toch lijkt het slechts een kwestie van tijd voordat ook hier verandering in kan komen.

Nieuwe wet:

Moderne elektrische fietsen zijn nu in staat om moeiteloos snelheden van 25 kilometer per uur te bereiken, wat even snel is als sommige snorscooters.

Historisch gezien is een rijbewijs altijd vereist geweest voor snorscooters, dus waarom niet voor (elektrische) fietsen?

Er bestaat een reële kans dat er binnenkort een regeling wordt bedacht om mensen hiervoor te laten betalen.Hoewel het in Nederland wellicht nog even zal duren voordat deze verandering werkelijkheid wordt, zijn er al enkele plaatsen elders ter wereld waar deze veranderingen worden doorgevoerd.

Een voorbeeld hiervan is Californië, dat momenteel werkt aan de invoering van een rijbewijs voor elektrische fietsen. Dit initiatief komt voort uit de toenemende ergernis die mensen ervaren door het gedrag van fietsers.

Is dit terecht:

Veel jongeren maken gebruik van elektrische fietsen en negeren vaak de verkeersregels. Bovendien rijden ze vaak te hard, wat tot gevaarlijke situaties kan leiden.Het voorstel om een rijbewijs voor elektrische fietsen in te voeren, zal binnenkort worden ingediend. Als dit wordt goedgekeurd, zouden mensen een rijbewijs moeten behalen om op een elektrische fiets te mogen rijden.

Dit rijbewijs zou verkregen kunnen worden door middel van een theoretisch examen, en de minimumleeftijd om het examen af te leggen zou naar verwachting 12 jaar zijn.

Het is waarschijnlijk dat andere plaatsen wereldwijd deze ontwikkeling nauwlettend in de gaten zullen houden en de keuzes van Californië eventueel zullen overwegen om soortgelijke maatregelen te nemen.

Op sociale media circuleren heftige beelden waarop te zien is hoe een Belgische leraar tijdens een busreis een 14-jarig meisje slaat.

Deze opmerkelijke gebeurtenis heeft voor ophef en verontwaardiging gezorgd, en de autoriteiten hebben snel gereageerd.

De leraar in kwestie, werkzaam op de Sint-Michielschool in Leopoldsburg, is onmiddellijk op non-actief gesteld door de schoolleiding.

Dit krachtige besluit is genomen om de veiligheid en het welzijn van de leerlingen te waarborgen en de zaak grondig te onderzoeken.

De schooldirectie begon een tuchtprocedure om de ernst van het incident vast te stellen en de gepaste maatregelen te nemen.

De beelden, die viraal zijn gegaan op sociale media, hebben geleid tot heftige reacties van zowel ouders als de bredere gemeenschap.

Het gedrag van de leraar wordt unaniem veroordeeld, en er wordt opgeroepen tot gerechtigheid voor het slachtoffer.

Het meisje in kwestie, dat slechts 14 jaar oud is, verdient alle steun en bescherming in deze moeilijke situatie.

De zaak benadrukt het belang van een veilige en respectvolle omgeving in scholen, waar de rechten en de veiligheid van leerlingen altijd voorop moeten staan.

Hierin hebben de schooldirectie en de autoriteiten hebben een cruciale rol te vervullen, en het is positief om te zien dat zij snel hebben gehandeld om de situatie aan te pakken.

De komende tijd zal het onderzoek naar dit schokkende incident voortgaan, in afwachting van gerechtigheid voor het slachtoffer en passende maatregelen tegen de leraar in kwestie.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door CESTMOCRO 🇳🇱/🇧🇪 (@cestmocrotv)

Vreemdelingen van Oekraïense afkomst die anderhalf jaar terug naar Rotterdam vluchtten, moeten geen parkeerboetes meer betalen bij foutparkeren. Dat laat verkeerswethouder Vincent Karremans weten.

Partij Leefbaar Rotterdam vindt dit klinkklare nonsens en wil de regeling afschaffen. Simon Ceulemans van de partij vindt dat er geen reden is voor een voorkeursbehandeling.

“Rotterdammers vinden het zelf ook niet leuk om een boete te betalen”, laat hij weten. Toch moeten we volgens hem solidariteit tonen.

Voertuigen met een Oekraïens kenteken worden niet gecontroleerd op betalend parkeren. Dat blijft gewoon gelden.

Dit is ook zo in Zaandam. Ook daar mogen Oekraïense vluchtelingen parkeren zonder te betalen. Dat was zo in de eerste maanden na het uitbreken van de inval door de Russen in het door oorlog geteisterde land.

Nu is het welletjes geweest vindt men ook in Zaandam. Daar moeten vreemdelingen nu ook gewoon betalen om te parkeren en boetes betalen.

Een woordvoerder uit de Maasstad licht toe: “Wanneer zo’n auto foutgeparkeerd staat, wordt deze wel gescand. De data wordt echter direct verwijderd.”

Ceulemans wijst erop dat je zo’n speciale regeling niet krijgt uitgelegd aan de Rotterdammers. “De parkeerregels zouden voor iedereen moeten gelden.”

De uitzondering is wel alleen beperkt tot Oekraïners. Statushouders en vluchtelingen van andere landen moeten wel gewoon betalen.

Rotterdam telt om en bij de 2.400 nieuwkomers uit Oekraïne. Daarover zegt Ceulemans: “Die mensen zouden wel gek zijn om een Nederlands kenteken te nemen, dan zullen ze moeten betalen.”

Den Haag is opgeschrikt door een heftige gebeurtenis. Een 71-jarige man die gewoon van een mooie dag wilde genieten, is zwaar afgetuigd door enkele jongeren. Het incident vond plaats op een tram.

De politie tilt zwaar aan de feiten en heeft de hulp van het grote publiek ingeroepen om de daders te pakken.

De bejaarde man besloot op een zonnige zaterdagmiddag in augustus om een tramritje te maken op tram 9 in Den Haag.

Hij stapte op bij halte Wouwermanstraat en daar zag hij dat er twee jongens wel heel veel plek innamen. De man vroeg beleefd of hij mocht zitten en rekende op een beetje hoffelijkheid.

Maar de situatie liep gelijk compleet uit de hand. Wat begon met een simpele vraag, ontaardde in een zware confrontatie.

Na zijn bezoek aan de Haagse Markt werd hij mishandeld en bedreigd. Dat leidde tot zware gevolgen op het gebied van zijn fysiek welzijn.

De jongeren waren niet nieuw op de tram. Eerder waren ze opgestapt bij de halte Bierkade. Getuigen onthullen dat de bejaarde man tegenover de jongens zat.

Toen de man wilde uitstappen bij halte Loevesteinlaan, vielen de kansparels hem aan, duwden hem hardhandig en deelden verschillende klappen uit. Daarna zetten ze het op een lopen richting Melis Stokelaan.

De bejaarde man liep zware verwondingen op, onder andere een gebroken oogkas en een gebroken kaak. Er volgde een operatie, maar een andere ingreep moest uitgesteld worden als gevolg van complicaties. We kunnen ons het fysieke en emotionele leed van deze arme man nauwelijks voorstellen.

De politie doet er alles aan om deze jongeren van de straat te halen en vraagt de hulp van getuigen.

Er wordt gezocht naar een man met een blauwe jas die de situatie nog probeerde te kalmeren. Iedere tip kan van belang zijn.

Sinds het besluit van het Openbaar Ministerie om Marco Borsato te vervolgen wegens grensoverschrijdend gedrag, gaat het niet goed met de zanger.

Een goede vriend trekt nu aan de alarmbel. “Soms weet zelfs zijn zoon niet waar hij is”, klinkt het ongerust.

De directe omgeving van Marco maakt zich enorm grote zorgen. “Sinds hij weet dat hij te zijner tijd voor de rechter moet verschijnen, is hij meer dan ooit in zichzelf gekeerd.”

In gesprek met weekblad Privé onthult de goede vriend: “Het is moeilijk peilen wat hij denkt.” Marco was er volgens de vriend van overtuigd dat er niks zou komen van de zaak.

“Marco’s carrière is kapot en ook al zal in de toekomst blijken dat hij niet schuldig is aan wat hem wordt verweten, dan nog is het maar de vraag hoe hij die ooit weer op de rit zal krijgen.”

De vriend vervolgt: “Zijn wereld stortte in toen hij van zijn advocaten te horen kreeg dat hem een vervolging staat te wachten.”

Familie en vrienden zaten de dagen erna in grote onzekerheid. “Omdat hij zich meteen daarna onbereikbaar hield. Dan ga je je toch van alles in het hoofd halen. Marco hangt sinds dat nieuws tegen het depressieve aan.”

“Elke keer als hij een tijdje de telefoon niet opneemt en zijn zoon ook niet weet waar hij is, gaan bij ons de alarmbellen rinkelen en zijn we opgelucht als iemand van ons weer een teken van leven heeft ontvangen.”

Moeder Mary blijft in zijn onschuld geloven. Ook zijn vrienden blijven achter hem staan. “,Ja, wat er ook wordt beweerd, ik heb niet de indruk dat Marco voor ons iets achterhoudt”, laat een insider weten.

“Van nature is Marco gesloten en dat is hij nu nog veel meer dan in zijn zorgeloze jaren. (…) Het is alsof hij in een absoluut isolement is terechtgekomen.”

Een oma werd stapelverliefd op een man die wel 37 jaar jonger is dan zij. Ze leerde hem online kennen. Aanvankelijk zag ze hem echter voor iemand anders aan.

Isabell Dibble (62) leerde Bayram (26) kennen toen deze haar op Facebook een vriendschapsverzoek stuurde.

Eerst dacht ze nog dat het om een man ging die ze had leren kennen tijdens een vakantie in Tunesië. Ze wees het verzoek eerst nog af omdat ze vond dat hij te jong was.

Toen ze toch begonnen te chatten, merkte Isabell dat het om een andere man ging. Aanvankelijk was ze nogal sceptisch, maar in oktober 2019 besloot de vrouw om toch naar Tunesië te reizen. Daar deed de jongeman meteen een romantisch voorstel en de oma zei volmondig ja.

Het stelletje trouwde in januari in Tunesië bij een registratiekantoor en er waren ongeveer 100 gasten aanwezig. Ondanks het leeftijdsverschil zijn ze gelukkiger dan ooit. Toch heeft de vrouw de grootste moeite om haar kersverse echtgenoot naar het Verenigd Koninkrijk te krijgen. Eerst waren er de coronabeperkingen.

Isabell uit Kent vertelt: “Ik weet dat er zoveel nadelen zijn, dus ik had mijn twijfels en was sceptisch. Ik heb dit soort verhalen over vrouwen gelezen en ik had nooit gedacht dat ik in deze positie zou belanden. Hij heeft me nooit om geld gevraagd, hij heeft me nooit om iets gevraagd.”

“Het maakt hem niet uit of ik daarheen verhuis of dat hij hierheen komt, we willen gewoon samen zijn. Ik heb hier familie, kinderen en kleinkinderen, dus ik wil niet weg.”

“We hebben er moeite mee om hem hierheen te krijgen, ondanks alles wat er gaande is. Helaas verdienen we geen van beiden genoeg, maar hopelijk zullen de zaken snel veranderen.”

Volgens de oma steunen beide families hun relatie. “Mijn familie was aanvankelijk onzeker, dat zou natuurlijk zo zijn. Maar hun houding is: ‘Je hebt het zwaar gehad in het leven, dus doe waar je gelukkig van wordt.”

“Ik heb drie echtgenoten verloren en ze weten dat ik wat opwinding en liefde nodig heb in mijn leven. Ze weten dat ik jong van hart ben en dat hij me gelukkig maakt.”

“We trouwden bij de plaatselijke burgerlijke stand en hadden een receptie aan de overkant van de straat waar zijn ouders wonen. De bruiloft was ongelooflijk, en zijn familie steunt ons ook.”

Algauw stootten ze op heel wat praktische problemen. “Er moeten zoveel mensen in onze positie zijn die met hun partners in het buitenland vastzitten en het moeilijk vinden om een ​​visum te krijgen tijdens de c0vid-19-uitbraak.”

“Het kan me niets schelen dat we een leeftijdsverschil hebben. Ik denk er niet over na. Leeftijd is slechts een getal en ik zie haar niet als een ‘oudere vrouw’”, vertelt Bayram zelf.

Marijke (60) komt met een wel heel bijzonder verhaal. Het was de wens van haar stiefmoeder om in een urn te worden bijgezet op het graf van haar eerder overleden echtgenoot.

Maar dat verhinderde Marijke. Ze haalde het as van haar stiefmoeder op bij het crematorium, maar verving het as vervolgens met peuken.

De vrouw onthult: “Mijn stiefmoeder was een heel onplezierig mens. Ze was de minnares van mijn vader, die destijds getrouwd was met mijn moeder.”

Marijke vervolgt: “Jarenlang heeft mijn vader mijn moeder bedrogen. Toen het uitkwam, besloot mijn vader te willen scheiden om met haar verder te gaan.”

“Mijn moeder trok dat niet. Ze heeft alles gegeven wat ze had voor ons gezin. Toen ze erachter kwam dat ze jarenlang werd belazerd deed dat iets met haar. Er knapte iets en ze heeft het nooit kunnen verwerken. Na mijn vader heeft ze ook geen relatie meer gehad. Ze vertrouwde mannen niet meer.”

Marijke zegt dat ze in de weekends bij haar vader was, maar die deed alsof zijn neus bloedde. “Mijn stiefmoeder vond dat mijn moeder er maar ‘overheen’ moest komen en niet moest zeuren.”

“Ze heeft zelfs een keer gezegd dat zij een betere partner was voor mijn vader. Ik kon haar niet uitstaan. Toen ze een half jaar geleden overleed, was ik daar niet rouwig om.”

“Het gekke is dat ze bijgezet wilde worden bij haar, al eerder, overleden man. Haar as moest in een urn bij zijn graf worden gezet. Ze wilde dus niet dat mijn vader de as zou krijgen. Mijn vader vroeg aan mij of ik de as wilde gaan ophalen. Ik zei dat ik dat zou doen.”

“Toen ik daar kwam heb ik alle formaliteiten netjes afgehandeld. Zodra ik buiten was ben ik iets verderop gestort en heb ik haar as in een prullenbak gegooid. Vervolgens heb ik er thuis as van sigaretten in gedaan. De urn gaf ik aan mijn vader en ik heb er niets over gezegd.”

Marijke onthult waarom ze dit deed. “Ik weet wel dat mensen denken dat ik niet 100 procent ben, maar na al die jaren heb ik eindelijk wraak kunnen nemen op dat secreet.”

“Ze heeft mijn vader afgepakt van mijn moeder en dat vergeef ik haar nooit. Zelfs nu ze er niet meer is, zal ik daar nooit vrede mee hebben.”

Vorig weekend werd Friends-acteur Matthew Perry levenloos aangetroffen in de jacuzzi van zijn woning in Los Angeles.

Aanvankelijk werd vermoed dat de acteur verdronk, maar nu duiken er nieuwe aanwijzingen op dit hinten op een andere doodsoorzaak.

Volgens bronnen zou Perry dan toch niet verdronken zijn. De hulpdiensten die ter plaatse kwamen, stelden immers vast dat het lichaam van Perry niet volledig onder water lag. In zijn longen zat geen water.

Zaterdag was Perry thuisgekomen van een countryclub. Daarna stuurde hij zijn assistent om boodschappen.

Toen de assistent thuiskwam, reageerde de acteur niet meer. Ze belde dan meteen de hulpdiensten.

Tijdens een huiszoeking werden geen illegale drugs gevonden. Wel werden er medicijnen en pijnstillers gevonden.

TMZ meldt dat het gaat om angststillers, antidepressiva en een COPD-medicijn. Dat medicijn wordt vaak voorgeschreven aan mensen met chronische bronchitis.

Het was algemeen geweten dat Perry een verstokt roker was. Daar wilde de acteur blijkbaar mee stoppen.

De politie vond in zijn woning ook nicotinepleisters en -kauwgom aan. De officiële doodsoorzaak moet nog vastgesteld worden. Het is nog zes weken wachten op de uitslag van het toxicologisch onderzoek.

Onlangs onthulde de zoon van Rob de Nijs, Robbert, hoe het nu met zijn vader gaat. “Op dit moment gaat het redelijk met hem, maar elke dag is onvoorspelbaar”, liet hij weten.

De familie kreeg eerder dit jaar een enorme shock te verwerken, toen ze bijna afscheid moesten nemen van de zanger.

Daarover zegt Robbert: “Toen ik zijn kamer binnenkwam, overmand door emotie, kon ik nauwelijks woorden vinden. ‘Ik hou van je’, kon ik alleen maar fluisteren en gaf hem een kus. Nooit gedacht dat dit zo overweldigend zou zijn.”

Hij geeft mee dat je je nooit echt goed kunt voorbereiden op dit soort situaties. “Zulke momenten overvallen je gewoon.”

Maar hij weigerde zijn vader te zeggen dat het zo wel goed was geweest. “Zulke woorden zouden suggereren dat het oké is om op te geven, iets wat mijn vader absoluut niet wilde.”

Fysiek gaat het iedere dag slechter met Rob, maar mentaal is hij nog altijd ontzettend scherp. Nu geeft Robbert een update over zijn gezondheidssituatie.

“Mentaal is hij nog steeds sterk, maar fysiek neemt hij af. Het is hartverscheurend om te zien hoe zaken als een korte wandeling nu buiten bereik liggen.”

Hoe gaat het nu met de zanger? “Dankzij nieuwe medische behandelingen is zijn toestand enigszins gestabiliseerd. Sinds die schrikbarende dag waarderen we elke dag met hem als een geschenk.”

Het was voor het gezin dan ook een grote opluchting dat Rob buiten de gevarenzone was. Robbert onthult: “Het is een zegen om nog meer tijd met mijn vader te kunnen doorbrengen. Na die bijna-afscheid ervaring hebben we in zekere zin geoefend voor het onvermijdelijke. Mijn vader nadert dat moment, maar voor nu is hij nog bij ons.”

Tegenwoordig verlopen onze levens hectischer dan ooit tevoren. Voor echte ontspanning blijft nog maar weinig tijd over.

En als we dan al een beetje tijd vinden om ons te ontspannen, is dat vooral online. Met ons mobieltje in de hand.

Vroeger hadden we de luxe van de social media niet. We speelden toen gewoon buiten met vrienden en vriendinnen.

Op een bepaald ogenblik waren ook puzzelboekjes ontzettend populair. Ze doken dan ook overal op.

Sinds we internet hebben, loopt ook het wereldwijde web over van de spelletjes en raadsels. We hebben de papieren versie niet meer nodig en we hoeven ook niet meer naar de krantenwinkel voor ons favoriete vertier.

Het is cruciaal om onze hersenen actief en scherp te houden. Precies daarom zijn online puzzels zo interessant en leuk.

Daarom hebben we vandaag weer een leuke puzzel voor jullie. De bedoeling is om alle verschillen in deze prent te ontdekken.

Hoeveel verschillen zie jij? Denk er goed over na. Hieronder geven we alvast het antwoord weg.