Joke (52) vond de moed om opnieuw te beginnen na jaren van controle en angst: “Ik was mezelf kwijt, maar niet voorgoed”

Toen Joke (52) enkele jaren geleden Hans leerde kennen, dacht ze dat het lot had toegeslagen. Het voelde alsof hun ontmoeting voorbestemd was — een nieuw begin na een moeilijke periode in haar leven. Familie en vrienden waren verbaasd over hoe snel de relatie zich ontwikkelde, maar Joke zag alleen de warmte en aandacht die ze al zo lang had gemist.

Wat begon als een liefdevol sprookje, veranderde echter langzaam in een verstikkend verhaal. Achter gesloten deuren nam Hans stukje bij beetje de controle over haar leven. Voor Joke begon een periode waarin ze haar vrijheid, haar identiteit en zelfs haar lichaam kwijtraakte — maar uiteindelijk ook de moed vond om zichzelf terug te vinden.

Liefde die omsloeg in controle

In het begin leek alles perfect. Hans was charmant, complimenteus en leek oprecht geïnteresseerd in haar dromen en geloof. Hij sprak over een gezamenlijke toekomst en overtuigde haar dat ze samen een bijzondere roeping hadden.

“Hij gaf me het gevoel dat ik speciaal was,” vertelt Joke. “Dat ik eindelijk iemand had gevonden die me begreep.”

Maar na verloop van tijd begonnen de kleine signalen van controle zichtbaar te worden. Hij bepaalde met wie ze sprak, wat ze droeg en wanneer ze haar familie mocht zien. Zijn woorden klonken liefdevol, maar gingen steeds vaker gepaard met voorwaarden.

Geloof als middel om te overheersen

Hans wist dat Joke gelovig was en gebruikte haar vertrouwen in het geloof als middel om macht uit te oefenen. Hij beweerde namens God te spreken en stuurde haar bijbelteksten die volgens hem “bevestigden” wat hij zei. Soms deed hij zelfs alsof die berichten van een hogere stem afkomstig waren.

“Ik dacht dat ik iets bijzonders mocht doen, een soort spirituele opdracht,” vertelt Joke. “Maar eigenlijk raakte ik mezelf kwijt in zijn woorden.”

Elke beslissing, hoe klein ook, moest via hem lopen. Haar geloof — ooit een bron van kracht — werd een instrument van controle. Wat begon als toewijding aan iets groters, veranderde in totale afhankelijkheid.

Langzaam verdween haar eigen identiteit

Hans eiste dat Joke alles uit haar verleden zou loslaten. Foto’s, kleding en persoonlijke herinneringen moesten verdwijnen. Alles wat haar herinnerde aan haar vroegere leven, werd volgens hem “niet zuiver” genoemd.

Het huis waarin ze woonde, veranderde stap voor stap in een lege ruimte zonder kleur of warmte. Zelfs kleine voorwerpen — een ketting van haar moeder, een schilderij van een vriendin — werden weggehaald.

“Op een dag keek ik om me heen en zag niets meer wat van mij was,” zegt Joke. “Alsof ik uit mijn eigen leven was gewist.”

Wanneer liefde bezit wordt

De controle stopte niet bij haar gedachten of omgeving. Hans begon ook over haar lichaam te beslissen. Hij vond dat hun verbondenheid letterlijk zichtbaar moest zijn en dwong haar urenlang onder de tattoonaald te zitten om zijn naam en symbolen op haar huid te laten zetten.

Zelfs wanneer ze ziek was of pijn had, moest ze door. De sessies duurden soms een halve dag, en de wonden die achterbleven waren niet alleen lichamelijk.

“Hij zei dat het een teken van liefde was,” herinnert Joke zich. “Maar het voelde als iets dat me vastketende.”

De littekens op haar huid werden een dagelijkse herinnering aan de macht die hij over haar had.

De grens van vernedering

De fysieke pijn ging gepaard met vernedering en angst. Joke mocht geen pijnstillers nemen en werd bij klachten soms gedwongen om urenlang in koud water te zitten. De kou, de angst en het verlies van controle maakten haar nog kwetsbaarder.

“Ik voelde me geen mens meer,” zegt ze zacht. “Elke dag hoopte ik dat het de laatste keer was.”

Voor buitenstaanders was er niets te merken. De situatie speelde zich af achter gesloten deuren — een patroon dat bekendstaat als intieme terreur: een vorm van structurele controle waarbij een partner langzaam alle vrijheid van de ander afneemt.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Hart van Nederland (@hartvannederland)

Gevangen in stilte

De angst om te spreken hield Joke jarenlang gevangen. Ze durfde niemand in vertrouwen te nemen. Zelfs wanneer ze vrienden kort sprak, glimlachte ze en zei dat alles goed ging.

Haar omgeving zag hooguit de tatoeages en trok daar eigen conclusies uit. De schaamte groeide, waardoor ze zich nog verder terugtrok.

“Mensen keken me aan alsof ik die keuzes zelf had gemaakt,” vertelt ze. “Ze zagen niet wat erachter zat.”

Financieel raakte ze intussen alles kwijt. Haar huis, haar spaargeld — alles ging op in de controle van haar partner. Uiteindelijk belandde ze in een caravan, met nauwelijks middelen om rond te komen.

Screenshot

Het breekpunt

Pas na een heftige ruzie vond Joke de moed om actie te ondernemen. Toen Hans haar opnieuw dreigde te isoleren, greep ze naar haar telefoon om de politie te bellen.

Dat moment werd het kantelpunt. Hans verliet haar en Joke kreeg hulp via een opvangorganisatie.

“Voor het eerst voelde ik dat ik weer kon ademen,” zegt ze. “Ik had niets meer, maar ik was vrij.”

Via een hulpverlener kwam ze in contact met Andy Han van Stichting Spijt van Tattoo, een specialist in het verwijderen van ongewenste tatoeages. Andy besloot haar kosteloos te helpen.

Een langzaam herstel

De behandelingen waren zwaar, fysiek en emotioneel. Elke sessie bracht pijn, maar ook een stukje bevrijding. De inkt verdween langzaam — en daarmee ook de sporen van controle die haar jarenlang hadden achtervolgd.

“Elke keer als een stukje van zijn naam vervaagde, voelde het alsof ik mezelf terugvond,” zegt Joke.

Het proces duurt jaren, maar het biedt haar de kans om opnieuw in de spiegel te kijken zonder overal herinneringen aan het verleden te zien.

Leven met littekens — en kracht

Vandaag woont Joke weer zelfstandig. Ze werkt aan haar herstel, fysiek én mentaal. De littekens blijven zichtbaar, maar ze ziet ze niet langer als een teken van pijn — eerder als bewijs van overleven.

“Mijn huid vertelt een verhaal,” zegt ze. “Niet van hem, maar van mij. Van iemand die gevallen is en weer is opgestaan.”

Ze gebruikt haar ervaring nu om anderen te steunen die vastzitten in een vergelijkbare situatie. Via praatgroepen en lotgenotendagen probeert ze taboes te doorbreken rond psychische en relationele dwang.

Een boodschap van hoop

Joke weet dat herstel tijd kost. Toch wil ze met haar verhaal laten zien dat er altijd een uitweg bestaat.

“Ik dacht dat ik voorgoed verloren was,” zegt ze. “Maar hulp bestaat echt. Er zijn mensen die luisteren zonder te oordelen.”

Voor iedereen die zich gevangen voelt in een relatie vol angst of controle, heeft ze één boodschap:

“Praat erover. Schaam je niet. Jij verdient vrijheid.”

Slot: vrijheid stap voor stap

Joke’s verhaal laat zien hoe liefde kan verschuiven naar macht, en hoe moeilijk het is om daaraan te ontsnappen. Maar het toont ook iets anders: dat herstel mogelijk is, zelfs na jaren van controle.

Met elke behandeling, met elke stap buiten de deur, verovert Joke haar leven terug. Ze is niet langer de vrouw die leefde onder dwang — ze is iemand die haar stem hervonden heeft.

“Ik was mezelf kwijt,” zegt ze. “Maar niet voorgoed.”

De emoties lopen hoog op bij fans van het geliefde muzikale duo Suzan & Freek. Terwijl Nederland nog nauwelijks bekomen is van het aangrijpende nieuws dat Freek ongeneeslijke longk*nker heeft, duikt er nu een nieuwe, schokkende onthulling op die alles in een ander daglicht stelt.

Volgens meerdere ingewijden wist Freek namelijk al maanden dat er iets ernstig mis was met zijn gezondheid. Maar – en dit maakt het nieuws extra pijnlijk – hij besloot dit lange tijd voor zichzelf te houden, zelfs tegenover Suzan. “Hij wilde haar niet belasten,” vertelt een anonieme bron dicht bij het stel. “Ze hadden net een intensieve periode achter de rug met een reeks optredens en werkten aan nieuwe muziek. Freek dacht: ‘Laat mij dit eerst even op mezelf verwerken.’”

Dat besluit om haar buiten het proces te houden, was een zwaarwegende keuze. Freek zou volgens vrienden gezegd hebben dat hij de tijd wilde nemen om zelf te begrijpen wat er aan de hand was, voordat hij het met Suzan zou delen. “Elke keer als hij haar aankeek, brak hij. Hij wilde nog even genieten van haar lach, haar onbevangenheid, voordat hij dat zou verstoren,” aldus een insider.

Maar alles veranderde in februari, toen Suzan op een ochtend een brief van het z!ekenhuis op de keukentafel vond. Een verwarrend document, met medische termen en harde woorden die een wereld van onzekerheid en angst openden. Suzan las het, begreep meteen dat dit iets groters was dan een routinecontrole, en vroeg Freek om uitleg.

Wat daarop volgde was, naar verluidt, een urenlang gesprek. Vol tranen, verwarring en een intens verdriet dat de lucht leek weg te zuigen uit hun huis. “Suzan was kapot,” vertelt de insider. “Niet alleen door het nieuws zelf, maar vooral omdat Freek haar er niet eerder bij had betrokken. Dat raakte haar diep. Toch begreep ze hem ergens ook wel. Ze zag dat hij dit deed uit liefde, uit de wens om haar nog even in een soort onschuld te laten leven.”

Een verscheurend dilemma

In de dagen en weken die volgden, kwamen Suzan en Freek dichter bij elkaar dan ooit. Ze praatten lange nachten, deelden hun angsten en vonden ook kracht in elkaars aanwezigheid. “Ze wisten dat ze voor een onmogelijke opgave stonden, maar ze wilden het samen doen. Elk moment samen werd ineens kostbaar,” vertelt iemand uit hun vriendenkring.

Freek zou tegen een goede vriend hebben gezegd: “Ik kon het gewoon niet. Elke keer als ik haar aankeek, brak ik. Ik wilde haar lachen nog even vasthouden.” Het geeft een inkijkje in de enorme druk en het verscheurende dilemma waarmee hij worstelde: enerzijds de drang om alles met Suzan te delen, anderzijds het verlangen om haar te beschermen tegen de rauwe waarheid.

Fans reageren massaal

Op sociale media reageren fans vol ongeloof en emotie. De een begrijpt Freeks beslissing om Suzan nog even te sparen, terwijl de ander vooral meeleeft met het verdriet dat zij nu moet verwerken. “Je deelt alles met je partner, zeker zoiets groots. Waarom zou je zo’n eenzaamheid kiezen?”, vraagt een fan zich af op Twitter.

Een andere fan reageert juist begripvol: “Misschien was het niet de juiste keuze, maar ik zie alleen maar liefde in zijn beslissing. Hij wilde haar nog even laten lachen, voordat alles anders werd.”

De discussie onder fans laat zien hoe complex de situatie is. Liefde, kwetsbaarheid en de wens om de ander te beschermen – het zijn emoties die botsen in het verhaal van Suzan en Freek.

De schok van het nieuws

Het bericht dat Freek ongeneeslijk z!ek is, kwam vorige week als een mokerslag binnen. Suzan en Freek deelden het nieuws zelf op Instagram, in een openhartig bericht waarin ze hun verdriet en hun hoop uitspraken. “We gaan nog zo lang mogelijk genieten van de tijd die ons samen gegund is, al weten we niet hoe lang dat zal zijn,” schreven ze.

Tegelijkertijd deelden ze iets moois en hartverscheurends: Suzan is zwanger van hun eerste kindje. Een sprankje hoop, een klein lichtje in de duisternis. “Hoe zwaar het ook is, we zijn dankbaar voor elkaar en voor het kleine wonder dat groeit in mijn buik. We zullen elke seconde samen koesteren,” lieten ze weten.

Alles opzij voor de liefde

Sinds het nieuws naar buiten kwam, hebben Suzan en Freek al hun optredens en verplichtingen stopgezet. Ze willen nu niets liever dan samen zijn, met elkaar en met het kindje dat onderweg is. De Ziggo Dome-concerten, waarin ze eerder nog drie avonden op rij het publiek ontroerden, voelen ineens als een ander leven. “We willen alleen nog maar bij elkaar zijn. Tijd is nu het enige cadeau dat telt,” schreef Suzan in een emotioneel bericht.

Een verhaal dat raakt aan universele thema’s

Het verhaal van Suzan en Freek gaat niet alleen over z!ekte en afscheid. Het gaat over de keuzes die mensen maken uit liefde, over hoe moeilijk het kan zijn om kwetsbaarheid te tonen, zelfs tegenover degene die je het meest liefhebt. Hun verhaal raakt aan iets universeels: de angst om degene van wie je houdt te belasten, de hoop om samen nog momenten van geluk te vinden, en de pijn van een toekomst die ineens onzeker is.

Een golf van steun en liefde

De steun voor het duo is hartverwarmend. Artiesten als Ilse DeLange en Guus Meeuwis deelden hun medeleven, en duizenden fans lieten weten dat ze met hen meeleven. “Wat een intens verdrietig maar liefdevol verhaal,” schrijft iemand op Facebook. Een ander zegt: “Of je het nu begrijpt of niet, dit is wat echte liefde soms vraagt: pijn dragen in stilte.”

Wat brengt de toekomst?

Het muzikale pad van Suzan & Freek is nu even onduidelijk. Of ze ooit nog zullen optreden, is onzeker. Maar wat vaststaat, is dat hun verhaal diep raakt en mensen verbindt. Hun muziek krijgt een nieuwe lading, hun teksten klinken anders, intenser. “Ken je dat gevoel?” zingen ze in een van hun bekendste nummers. Voor veel fans zal dat refrein nooit meer hetzelfde klinken.

Een toekomst vol onzekerheid

Voor Suzan en Freek breekt nu een periode aan waarin alles draait om elkaar. Ze vragen om rust en privacy, maar ze voelen ook de warme steun van hun fans en van mensen die hen een warm hart toedragen.

Hun verhaal is een herinnering dat echte liefde niet alleen gaat over mooie momenten, maar ook over er zijn voor elkaar als het moeilijk is. Over elkaar vasthouden, zelfs als de wereld om je heen wankelt.

Het is een verhaal dat nog lang zal blijven nazinderen. Een verhaal van diepe liefde, moeilijke keuzes en de moed om het leven samen te blijven vieren, hoe onzeker de toekomst ook is. Dat is wat Suzan en Freek ons nu laten zien.

Mathematica kan soms aanvoelen als een vreemde taal, vooral voor kinderen die hun weg proberen te vinden tussen getallen, formules, en logica. Het is alsof je in een nieuwe wereld bent waar alles bekend lijkt, maar toch een andere draai heeft. Voor sommige kinderen brengt de worsteling met wiskunde niet alleen verwarring, maar soms ook een onverwacht moment van humor met zich mee.

Het verhaal gaat als volgt:

Een jongen komt thuis van school en vertelt zijn vader: “Ik heb vandaag een onvoldoende gekregen voor wiskunde.”

Zijn vader, verbaasd, vraagt: “Wat is er gebeurd?”

De jongen antwoordt: “Nou, mijn leraar vroeg me wat 3 keer 2 was, en ik zei 6.”

Zijn vader knikt en zegt: “Dat klopt toch?”

De jongen vervolgt: “Dat dacht ik ook. Maar toen vroeg ze me wat 2 keer 3 was.”

De vader, licht geïrriteerd, zegt: “Wat maakt dat nu uit? Het is toch hetzelfde?”

De jongen glimlacht en zegt: “Dat is precies wat ik zei!”

Deze kleine uitwisseling brengt een glimlach op het gezicht en laat zien hoe een eenvoudig misverstand toch grappige momenten kan opleveren, zelfs in de soms strenge wereld van getallen en rekenen. Het toont aan dat leren niet altijd een rechte lijn hoeft te zijn en dat er soms plezier te vinden is, zelfs wanneer het lijkt alsof we vastzitten.

BONUS: Een Ochtendroutine met een Verrassing

Naast verhalen over school en wiskunde bestaan er ook humoristische verhalen uit het dagelijks leven. Dit volgende verhaal gaat over een echtpaar dat, na jaren samen te hebben doorgebracht, nog steeds te maken heeft met kleine irritaties — en soms wraakplannen.

Er was een stel dat al jaren gelukkig getrouwd was. De enige wrijving in hun huwelijk ontstond ’s ochtends, wanneer de man elke dag uit bed kwam en steevast een luide scheet liet. Zijn vrouw werd erdoor gewekt en moest zelfs vaak naar adem happen door de scherpe geur.

Elke ochtend smeekte ze hem om er eens mee op te houden, omdat ze er behoorlijk ziek van werd. Maar hij zei dat hij er niets aan kon doen, dat het natuurlijk was, en dat hij niets nodig had om het te onderdrukken. Ze waarschuwde hem zelfs dat hij op een dag een scheet zou laten die zijn ingewanden eruit zou blazen.

Jaren verstreken en de man hield vast aan zijn routine. Op een kerst-ochtend, toen zijn vrouw de voorbereidingen trof voor het kerstdiner en hij nog boven lag te slapen, kreeg ze een onverwacht idee. Ze bekeek de ingrediënten voor het kerstdiner: de kalkoen, de lever, spiermaag, en overige ingewanden lagen netjes in een schaal. Geïnspireerd door zijn ochtendritueel, besloot ze deze in zijn onderbroek te verstoppen voor een kleine grap.

Zodra haar man wakker werd, deed hij zoals gewoonlijk zijn ochtendroutine, gevolgd door een luide schreeuw en verwoede voetstappen richting de badkamer. Zijn vrouw moest zich inhouden om niet te lachen terwijl hij zich wanhopig naar de badkamer haastte.

Na een tijdje kwam hij weer naar beneden met een schrikachtige blik en zijn gezicht vol ongeloof. De vrouw, spelend alsof ze van niets wist, vroeg bezorgd wat er aan de hand was.

Haar man zei: “Schat, je had gelijk… Ik heb jarenlang gedacht dat je overdrijft, maar je waarschuwing is eindelijk uitgekomen.”

Met moeite haar lach in te houden, vroeg de vrouw: “Wat bedoel je daarmee?”

Haar man antwoordde: “Nou, ik heb eindelijk een scheet gelaten die mijn ingewanden eruit blies, precies zoals je altijd zei. Maar met wat vaseline en geduld heb ik het gelukkig weer kunnen terugstoppen.”

Het verhaal eindigt met de vrouw die haar lach nauwelijks kan onderdrukken en de man die opgelucht lijkt dat hij, op zijn manier, de situatie onder controle heeft gebracht. Dit kleine verhaal laat zien hoe humor zelfs in de meest alledaagse situaties een onverwachte wending kan geven en ons eraan herinnert dat lachen, zelfs om een scheetgrap, soms de beste remedie is.

Deel dit verhaal gerust met vrienden voor een lach op hun gezicht!

Ruud de Wild onderging onlangs een 0peratie nadat bij hem het silent sinus-syndroom werd vastgesteld.

In een video die hij deelt op Instagram, vertelt de radio-dj over zijn ervaring met deze aand0ening, die gezichtsasymmetrie, dubbelzien en enoftalmie kan veroorzaken.

De Wild wijst naar zijn wang en legt uit: “Er was iets niet goed in mijn holte, daar was iets mis. Uiteindelijk, na veel zorgen, werd het silent sinus-syndroom vastgesteld.

Dit zorgt voor een soort druk die ervoor zorgt dat je oog naar achteren wordt gedrukt.” De 54-jarige radio-dj vervolgt: “Gisteren hebben ze dit verwijderd.

Ze hebben een opening gemaakt, een nogal onsmakelijk verhaal, maar hopelijk zal het nu beter worden.”

De diagn0se van het silent sinus-syndroom kwam aan het licht tijdens een routinematige controle.

Ruud de Wild maakte in 2021 bekend dat hij darmk*nker had, wat leidde tot een tijdelijke stop van zijn radioprogramma.

Gelukkig is hij inmiddels k*nkervrij en werkt hij aan zijn herstel.

Het silent sinus-syndroom is een zeldzame aand0ening waarbij een van de sinussen, in dit geval de sinus van de Wild, langzaam wordt afgesloten, waardoor er een drukverschil ontstaat.

Dit kan leiden tot diverse sympt0men, waaronder gezichtsafw!jkingen en oogpr0blemen. De exacte 00rzaak van deze aand0ening is nog niet volledig begrepen, maar het is belangrijk om snel een diagnose te stellen om verdere c0mplicaties te voorkomen.

Ruud de Wild heeft de afgelopen tijd openlijk gesproken over zijn gezondheidsuitdagingen en heeft zijn strijd tegen darmk*nker met zijn publiek gedeeld.

Zijn moed en openheid hebben anderen geïnspireerd en bewustwording gecreëerd over de impact van deze z!ekte.

Nu wordt hij gec0nfronteerd met een nieuwe med!sche uitdaging, maar hij blijft positief en hoopt op een succesvol herstel.

Het is belangrijk om te benadrukken dat iedereen, ongeacht bekendheid of status, te maken kan krijgen met gezondheidsproblemen.

Ruud de Wild’s ervaring herinnert ons eraan dat preventieve controles en het tijdig opvolgen van medisch advies essentieel zijn voor een goede gezondheid.

Door open te zijn over zijn persoonlijke reis inspireert hij anderen om ook voor hun gezondheid te zorgen en niet bang te zijn om professionele hulp te zoeken wanneer dat nodig is.

We wensen Ruud de Wild een voorspoedig herstel toe en hopen dat hij snel weer in goede gezondheid is.

Zijn vastberadenheid en positieve instelling zijn inspirerend en we zijn ervan overtuigd dat hij deze uitdaging met dezelfde veerkracht zal aangaan als hij heeft laten zien in zijn eerdere strijd tegen k*nker.

Emotioneel eerbetoon aan Loretta Schrijver bij start nieuw seizoen van The Masked Singer

Na maanden van wachten is het eindelijk zover: het nieuwe seizoen van The Masked Singer is vanavond van start gegaan. Toch voelt het voor veel kijkers anders dan voorgaande jaren. Want hoewel de spectaculaire pakken, de vrolijke muziek en de mysterieuze sfeer hetzelfde zijn gebleven, ontbreekt er dit keer iets — of beter gezegd: iemand.

Loretta Schrijver, jarenlang een van de meest geliefde juryleden van het programma, maakt dit seizoen geen deel meer uit van het team. Haar afwezigheid zorgde voor een zichtbaar beladen sfeer bij de start van het populaire RTL-programma, waarin uitgebreid werd stilgestaan bij haar leven en werk.

Een icoon dat gemist wordt

Loretta Schrijver was een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie. Ze werd bij het grote publiek bekend door haar jarenlange presentatie van Koffietijd, maar veroverde de laatste jaren ook een nieuw publiek als jurylid van The Masked Singer. Haar warmte, humor en oprechte enthousiasme maakten haar een onmisbaar onderdeel van het programma.

Toen op 27 maart 2025 bekend werd dat Loretta was 0verleden aan de gevolgen van darmk*nker, reageerde Nederland geschokt. De presentatrice werd 68 jaar oud en liet een grote leegte achter — niet alleen bij haar familie, maar ook bij talloze kijkers die haar als een vaste aanwezigheid in hun huiskamer zagen.

“Loretta is niet te vervangen”

Binnen het team van The Masked Singer was de verslagenheid groot. Presentator Ruben Nicolai en juryleden Carlo Boszhard, Gerard Joling, Buddy Vedder en Monica Geuze spraken openlijk over het verlies.

Volgens Carlo was er kort sprake van de vraag of er een nieuw jurylid moest worden toegevoegd, maar die gedachte werd al snel losgelaten.

“Loretta is niet te vervangen,” zei Carlo treffend in een interview. “Ze bracht iets unieks mee: warmte, humor en menselijkheid. Dat kun je niet overdoen.”

Het programma besloot dan ook dat er dit seizoen geen vervanger zou komen. In plaats daarvan zou Loretta’s aanwezigheid voelbaar blijven, op haar eigen manier.

Een eerbetoon met een lach en een traan

Tijdens de eerste aflevering van het nieuwe seizoen werd het publiek direct geconfronteerd met dat gemis. Voorafgaand aan de onthulling van de eerste deelnemers werd een speciaal eerbetoon uitgezonden, waarin hoogtepunten uit zes seizoenen The Masked Singer werden getoond.

De beelden lieten zien wie Loretta was: altijd opgewekt, met een aanstekelijke lach, maar ook met een scherp oog voor detail. Haar enthousiasme bij elke ontmaskering en haar warme omgang met collega’s en deelnemers maakten diepe indruk.

Terwijl op het scherm de beelden van Loretta voorbij kwamen, was het in de studio muisstil. De juryleden hielden elkaar zichtbaar vast. Carlo Boszhard vertelde later dat dit moment voor iedereen emotioneel was:

“We hebben allemaal onze momenten gehad waarin we aan Loretta moesten denken. Tijdens de opnames komt dat soms ineens binnen, en dan praten we erover. Dat helpt.”

Kijkers diep geraakt

Ook de kijkers thuis reageerden massaal. Op sociale media werd het eerbetoon breed gedeeld en geprezen. Velen gaven aan dat ze het niet droog hielden toen de compilatiebeelden over het scherm gingen.

Een fan schreef op X (voorheen Twitter):

“Ach, Loretta. Wat een mooi eerbetoon. Wat wordt ze gemist.”

Een ander reageerde met ontroering:

“Wat een begin… zo mooi en verdrietig tegelijk. Jeetje, wat een gemis.”

De hashtag #TheMaskedSinger stond al snel in de trendinglijst, met honderden berichten waarin kijkers hun bewondering uitten voor de manier waarop het programma met het verlies omging.

“Wat een mooi eerbetoon voor een mooi mens. Loretta, we gaan je missen,” schreef iemand anders.

De toon van de reacties was eenduidig: respect, dankbaarheid en veel liefde voor een vrouw die jarenlang een glimlach op miljoenen gezichten wist te toveren.

Een moeilijke beslissing achter de schermen

Volgens betrokkenen was het voor de makers van het programma geen eenvoudige keuze om The Masked Singer terug te brengen zonder Loretta. De juryleden hadden veel tijd nodig om het verlies een plek te geven.

Carlo Boszhard legde in het Algemeen Dagblad uit hoe dat proces verliep:

“We hebben allemaal zo onze eigen momenten in het programma waarin we het over ons verdriet hebben. Dat hoort bij rouw, maar ook bij het leven. Door het bespreekbaar te maken, konden we verder.”

De productie besloot het nieuwe seizoen te beginnen met een eerbetoon dat zowel verdriet als vreugde liet zien. “Loretta hield van lachen,” aldus Carlo, “dus we wilden het niet te zwaar maken. Het moest vooral warm zijn — net als zij.”

Geen groot spektakel, maar oprechte emotie

Het eerbetoon aan Loretta werd bewust ingetogen gehouden. Geen groots decor, geen lange toespraken, maar een zorgvuldig gemonteerde video vol herkenbare momenten: Loretta die in lachen uitbarstte, haar goedmoedige plagerijtjes met Gerard Joling, haar scherpe observaties bij de optredens.

De emotionele muziek op de achtergrond maakte het compleet. En toen het filmpje eindigde, klonk er een daverend applaus in de studio.

De camera’s registreerden hoe Carlo, Buddy, Monica en Gerard elkaar even aankeken — zonder woorden, maar met een gedeeld gevoel van verlies én dankbaarheid.

“Het programma mag door, maar het gemis blijft”

In interviews benadrukken de betrokkenen dat The Masked Singer ook dit seizoen veel spektakel zal bieden, maar dat het nooit meer helemaal hetzelfde zal zijn.

“Het is een seizoen met veel humor, maar ook met emotie,” aldus Carlo. “Door ons verdriet te benoemen, kunnen we het programma met respect voor Loretta voortzetten. Ze blijft op een bepaalde manier bij ons.”

Volgens hem was dat ook wat Loretta zelf zou hebben gewild. “Ze hield van vrolijkheid, van samen lachen. Ze zou nooit gewild hebben dat we treurig bleven. Daarom vieren we vooral dat ze er was, in plaats van dat we alleen stilstaan bij het gemis.”

Een warme erfenis

Loretta’s invloed op de sfeer van The Masked Singer is niet te onderschatten. Ze wist spanning en humor te combineren, maar bovenal bracht ze menselijkheid in een programma dat draait om maskers en mysterie. Achter de schermen stond ze bekend als een moederfiguur: iemand die altijd vroeg hoe het met anderen ging en die het team bij elkaar hield.

Veel collega’s beschrijven haar als “het hart van de show”. Dat hart klopt nu niet meer op de voorgrond, maar blijft voelbaar in de manier waarop het programma wordt gemaakt.

Slot: een nieuw seizoen met een bijzondere toon

Het nieuwe seizoen van The Masked Singer belooft opnieuw veel verrassingen, spectaculaire kostuums en muzikale hoogtepunten. Toch hangt er dit keer een extra laag onder de vrolijkheid — een gevoel van dankbaarheid voor wat was, en van gemis voor wie er niet meer is.

Het eerbetoon aan Loretta Schrijver was geen afscheid, maar eerder een herinnering aan wat ze heeft achtergelaten: warmte, humor en oprechte betrokkenheid.

Zoals Carlo Boszhard het verwoordde:

“Loretta is niet te vervangen. Ze blijft onderdeel van ons, van het programma en van de herinneringen van iedereen die ooit met haar heeft gewerkt.”

En precies dat gevoel — een lach én een traan — tekende de ontroerende start van een nieuw hoofdstuk in The Masked Singer.

Jumbo roept Snoeprozijntjes terug: klanten dringend verzocht het product niet te eten

Supermarktketen Jumbo waarschuwt klanten voor een product dat uit voorzorg uit de schappen is gehaald. Het gaat om de Jumbo Snoeprozijntjes, waarin sporen zijn aangetroffen van een bestrijdingsmiddel dat de wettelijke norm overschrijdt.

De supermarkt roept klanten met klem op om het product niet te consumeren en het terug te brengen naar de winkel. Klanten krijgen hun aankoopbedrag uiteraard volledig terug — ook zonder aankoopbon.

Terugroepactie om gezondheidsredenen

De waarschuwing heeft betrekking op de Jumbo Snoeprozijntjes met streepjescode 8718452534326, die ten minste houdbaar zijn tot 28 juli 2026. Volgens Jumbo is tijdens een kwaliteitscontrole vastgesteld dat er een te hoge concentratie van een gewasbeschermingsmiddel aanwezig is.

De supermarkt spreekt van een voorzorgsmaatregel en wil geen enkel risico nemen.

“De betreffende rozijntjes kunnen mogelijk schadelijk zijn voor de gezondheid. Wij adviseren klanten het product niet te eten en terug te brengen naar de winkel,” aldus een woordvoerder van Jumbo.

Wie het product in huis heeft, kan het inleveren bij elk Jumbo-filiaal. Daar wordt het aankoopbedrag direct vergoed, zonder dat klanten een bon hoeven te tonen.

Wat is er precies aan de hand?

De controle wees uit dat in de Snoeprozijntjes een hoeveelheid acetamiprid aanwezig was die hoger ligt dan toegestaan. Dit middel wordt in de landbouw soms gebruikt om gewassen te beschermen tegen insecten.

Hoewel het bestrijdingsmiddel wettelijk in beperkte mate mag worden gebruikt, geldt er een strikte bovengrens om de voedselveiligheid te garanderen. Wanneer die grens wordt overschreden, kan dat aanleiding zijn tot een onmiddellijke terugroepactie.

Jumbo benadrukt dat de productie van de rozijntjes direct is stilgelegd en dat er onderzoek loopt naar de herkomst van de besmetting.

“We nemen dit uiterst serieus. Onze kwaliteitsafdeling werkt samen met de leverancier en de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) om de oorzaak te achterhalen,” aldus het bedrijf.

Gezondheidsadviezen

Volgens voedingsdeskundigen is het belangrijk dat consumenten het product niet eten en geen risico nemen. De meeste mensen die kleine hoeveelheden binnenkrijgen, zullen hier waarschijnlijk geen blijvende klachten aan overhouden, maar voorzichtigheid is geboden.

Mensen die de Snoeprozijntjes al hebben geconsumeerd en zich daarna onwel voelen, wordt aangeraden om contact op te nemen met hun huisarts.

De NVWA heeft bevestigd dat het om een overschrijding van de toegestane waarde gaat en dat er op dit moment geen meldingen van ernstige klachten zijn binnengekomen. Toch blijft de organisatie alert.

“We houden de situatie in de gaten en staan in contact met Jumbo,” laat een woordvoerder weten.

Jumbo reageert open en transparant

De supermarktketen staat bekend om haar strenge kwaliteitscontroles en benadrukt dat voedselveiligheid altijd de hoogste prioriteit heeft.

“Wij willen dat klanten ons kunnen vertrouwen,” zegt de woordvoerder. “Daarom communiceren we direct zodra er ook maar een vermoeden is dat een product niet voldoet aan de normen.”

Volgens Jumbo is dit soort incidenten zeer zeldzaam, maar het bedrijf wil elk risico uitsluiten. De partij Snoeprozijntjes in kwestie is inmiddels volledig uit de schappen verwijderd.

Hoe herken je het product?

Consumenten kunnen eenvoudig controleren of ze het betreffende product in huis hebben. Het gaat om:

• Product: Jumbo Snoeprozijntjes

• Streepjescode: 8718452534326

• THT-datum: ten minste houdbaar tot 28 juli 2026

• Verpakking: klein, transparant zakje met gele accenten

Wie dit product nog in huis heeft, wordt verzocht het niet te consumeren en terug te brengen naar de winkel. Daar wordt het aankoopbedrag direct vergoed.

Wat doet acetamiprid precies?

Acetamiprid is een zogenoemd neonicotinoïde, een stof die veel wordt gebruikt in de landbouw om insectenplagen tegen te gaan. De stof is in kleine hoeveelheden toegestaan, maar overmatig gebruik kan leiden tot negatieve effecten op het milieu en, bij langdurige blootstelling, ook bij mensen.

Het middel is vooral schadelijk voor bijen, waardoor het in Nederland slechts beperkt mag worden toegepast. In voedselproducten gelden daarom strikte normen die voortdurend worden gecontroleerd.

Dat het middel nu in te hoge concentratie is aangetroffen, betekent niet automatisch dat consumenten ernstig gevaar lopen, maar het is wel reden voor direct optreden.

“In dit soort situaties kiezen we altijd voor de veilige kant,” zegt Jumbo. “Gezondheid gaat boven alles.”

Hoe heeft dit kunnen gebeuren?

Over de precieze oorzaak van de overschrijding is nog niets definitiefs bekend. Mogelijk is het middel via de toeleveringsketen of bij de verwerking van de rozijnen in het product terechtgekomen.

Jumbo onderzoekt samen met de leverancier en externe laboratoria hoe de besmetting heeft kunnen plaatsvinden. Zodra er meer duidelijkheid is, zal het bedrijf hierover communiceren.

Een woordvoerder laat weten dat er voorlopig geen aanwijzingen zijn dat andere producten van Jumbo zijn getroffen. De terugroepactie geldt uitsluitend voor de Snoeprozijntjes met bovengenoemde houdbaarheidsdatum.

Wat moet je doen als je het product hebt gekocht?

1. Controleer de verpakking. Kijk of het om de Snoeprozijntjes met de genoemde streepjescode en houdbaarheidsdatum gaat.

2. Eet het product niet. Breng het terug naar de winkel of gooi het weg.

3. Breng het product terug naar Jumbo. Je krijgt het aankoopbedrag direct terug, ook zonder bon.

Jumbo vraagt klanten om het bericht verder te verspreiden zodat zoveel mogelijk mensen worden gewaarschuwd.

“We hopen dat klanten elkaar helpen om het nieuws te delen. Zo kunnen we samen voorkomen dat iemand het product onbedoeld toch opeet,” aldus de supermarkt.

Reactie van de NVWA

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit bevestigt dat Jumbo het juiste protocol heeft gevolgd. Een terugroepactie bij een overschrijding van de wettelijke norm is volgens de organisatie de juiste stap.

“Jumbo heeft adequaat gehandeld door het product onmiddellijk uit de verkoop te halen,” aldus een woordvoerder. “We onderzoeken samen met hen waar de fout precies is ontstaan.”

De NVWA benadrukt dat dergelijke maatregelen vooral bedoeld zijn om risico’s te voorkomen. In Nederland worden dagelijks duizenden monsters van levensmiddelen getest, en slechts een fractie daarvan leidt tot een terugroepactie.

Slot: veiligheid voorop

Hoewel de melding van Jumbo veel aandacht trekt, benadrukken zowel de supermarkt als de NVWA dat er geen reden is tot paniek, maar wel tot alertheid. De oproep om de Snoeprozijntjes niet te eten is bedoeld om ieder risico uit te sluiten.

De situatie onderstreept hoe belangrijk kwaliteitscontroles zijn in de voedselketen. En het toont aan dat snelle communicatie tussen supermarkten, leveranciers en autoriteiten cruciaal is om consumenten te beschermen.

Jumbo zegt te blijven inzetten op maximale transparantie en kwaliteit, zodat klanten met een gerust hart kunnen winkelen.

“We doen er alles aan om de herkomst te achterhalen en herhaling te voorkomen,” besluit de woordvoerder. “De veiligheid van onze klanten staat altijd op nummer één.”

Hoe kan iemand van 32 al uitgezaaide longkanker hebben? ‘Het zijn vaak mensen die nooit hebben gerookt’

Het nieuws sloeg in als een bom: Freek Rikkerink, de 32-jarige zanger van het populaire duo Suzan & Freek, kreeg te horen dat hij uitgezaaide longk*nker heeft. Een diagnose die veel mensen in verbijstering achterlaat, vooral omdat Freek nog zo jong is. Longk*nker is toch vooral iets dat voorkomt bij oudere r0kers, zo wordt vaak gedacht. Maar de realiteit is complexer dan dat, legt de Belgische longarts en k*nkerspecialiste Annelies Janssens uit. “Eén op de tien mensen met longk*nker heeft nog nooit ger00kt,” zegt ze. “En bij jonge patiënten komt het ook voor, al is dat zeldzaam.”

Hoe kan longk*nker bij jonge mensen ontstaan?

“Longk*nker is inderdaad het meest voorkomende bij oudere patiënten,” zegt dokter Janssens. “De gemiddelde leeftijd waarop de diagnose gesteld wordt, is rond de 70 jaar. Maar in uitzonderlijke gevallen, zoals bij Freek, kan het zich ook op jongere leeftijd voordoen. Dat heeft niet alleen met r0ken te maken, want longk*nker wordt ook veroorzaakt door andere factoren.”

Volgens de arts zijn er een aantal risicofactoren naast r0ken: genetische aanleg, blootstelling aan fijnstof of luchtvervuiling, en in sommige gevallen een verhoogde gevoeligheid van het longweefsel. “Er bestaan zeldzame genetische mutaties die de kans op longk*nker kunnen vergroten,” legt ze uit. “Dat zijn mutaties die iemand soms al bij de geboorte heeft. Die mutaties kunnen de cellen in de longen gevoeliger maken voor veranderingen die leiden tot k*nker.”

Wat zijn de eerste signalen?

Een van de moeilijkheden bij longk*nker is dat de symptomen vaak pas laat opvallen. “De longen hebben geen zenuwuiteinden zoals de huid,” legt Janssens uit. “Daarom merk je vaak niet meteen dat er iets mis is.”

De meest voorkomende eerste signalen zijn:

• Aanhoudende hoest die niet weggaat.

• Kortademigheid of benauwdheid.

• Onverklaarbaar gewichtsverlies.

• Vermoeidheid.

• Pijn op de borst.

• Opvallende heesheid of stemverandering.

“Bij jonge mensen zoals Freek worden die klachten vaak niet meteen gelinkt aan longk*nker,” zegt Janssens. “Ze denken aan een hardnekkige verkoudheid of een infectie. Daardoor kan het lang duren voor de diagnose gesteld wordt.”

Waarom is het vaak al uitgezaaid bij de diagnose?

Dat is meteen de reden waarom longk*nker vaak pas in een laat stadium ontdekt wordt. “Tegen de tijd dat mensen medische hulp zoeken, heeft de tumor vaak al de kans gehad om zich te verspreiden,” zegt de arts. “Bij longk*nker is dat helaas heel vaak het geval.”

Bij Freek werd de k*nker pas ontdekt toen hij al was uitgezaaid. Dat betekent dat de tumorcellen zich via de bloedbaan of het lymfesysteem hebben verspreid naar andere delen van het lichaam, zoals de botten, lever of hersenen. “In dat stadium spreken we van uitgezaaide of gemetastaseerde longk*nker,” zegt Janssens. “De z!ekte is dan niet meer te genezen, al kunnen we in sommige gevallen de groei afremmen met behandelingen.”

Wat zijn de overlevingskansen?

De prognose bij uitgezaaide longk*nker is somber. De gemiddelde overlevingskans ligt laag, en hangt af van factoren zoals het type longk*nker, de uitgebreidheid van de uitzaaiingen en de algemene gezondheid van de patiënt. “Gemiddeld leeft iemand met uitgezaaide longk*nker nog zes tot twaalf maanden na de diagnose,” zegt Janssens voorzichtig. “Maar dat is een gemiddelde: sommigen leven nog enkele jaren, anderen maar een paar maanden.”

Bij Freek weten we niet welke vorm van longk*nker hij heeft. Er zijn grofweg twee hoofdtypes:

• Niet-kleincellig longk*nker (de meest voorkomende vorm, ongeveer 85% van de gevallen).

• Kleincellig longk*nker (agressiever en sneller groeiend).

Freek: een voorbeeld van jong en niet-r0ker

Wat Freek’s verhaal zo bijzonder én schrijnend maakt, is dat hij nog maar 32 is en – voor zover bekend – nooit ger00kt heeft. “Er heerst nog altijd het misverstand dat longk*nker een ‘rokersz!ekte’ is,” zegt Janssens. “Maar één op de tien patiënten heeft nooit ger00kt. Vooral bij jongere mensen speelt erfelijke aanleg of blootstelling aan andere risicofactoren een rol.”

Voor veel jonge patiënten is de klap extra hard omdat ze in de kracht van hun leven staan. “Mensen zoals Freek hebben vaak nog kleine kinderen of zijn net bezig een gezin op te bouwen,” zegt de arts. “Dat maakt het emotioneel en praktisch heel zwaar.”

Een zwangerschap, een diagnose en de toekomst

Suzan en Freek wachten hun eerste kindje – een bitterzoet lichtpuntje in deze donkere tijd. “Ze hebben een kindje op komst en horen tegelijkertijd dat er geen kans op genezing is,” zegt Janssens. “Dat is ontzettend moeilijk. Als arts zie je dat jonge patiënten dan vaak hun focus verschuiven: ze willen er nog zijn voor hun kind, voor hun partner. Ze willen herinneringen maken, hoe kort de tijd ook is.”

Voor Freek en Suzan is het nu vooral zaak om rust te vinden en van elkaar te genieten. De zanger deelde zelf op Instagram: “We gaan nog zo lang mogelijk genieten van de tijd die ons samen gegund is, ook al weten we niet hoe lang dat zal zijn.”

Wat kan er nog aan behandeling?

Hoewel genezing uitgesloten is bij uitgezaaide longk*nker, zijn er wel behandelingen om de z!ekte af te remmen en de klachten te verlichten. “We kijken altijd naar de specifieke eigenschappen van de tumor,” zegt Janssens. “Soms kunnen we gerichte therapieën inzetten, zoals immuuntherapie of doelgerichte medicijnen die specifieke mutaties aanpakken.”

Die behandelingen kunnen de groei van de tumor afremmen en in sommige gevallen het leven met maanden of zelfs jaren verlengen. “Maar het blijft een gevecht tegen de klok,” zegt Janssens. “En vaak moeten we ook symptomen bestrijden zoals pijn, benauwdheid of vermoeidheid.”

Een oproep tot begrip

Het verhaal van Freek en Suzan laat zien hoe hard en oneerlijk k*nker kan toeslaan – ook bij mensen die alles op orde lijken te hebben. Janssens benadrukt hoe belangrijk het is om begrip te tonen voor patiënten en hun omgeving. “De z!ekte zet het hele leven op z’n kop. Mensen hebben steun en liefde nodig, geen oordelen of ongevraagde adviezen.”

Freek’s diagnose herinnert ons eraan dat k*nker geen onderscheid maakt. “Ook wie nooit ger00kt heeft, kan getroffen worden,” zegt Janssens. “Dat is een harde realiteit.”

De boodschap van hoop en liefde

Wat Freek en Suzan nu meemaken, raakt veel mensen diep. Fans, collega’s en vrienden stromen toe met steunbetuigingen. “Wat jullie samen nog willen delen, is wat telt,” schrijft iemand online. “Liefde is sterker dan alles.”

Voor Freek en Suzan is dat misschien ook de enige houvast in deze tijd. Hun muziek bracht velen troost, nu hopen fans dat zij zelf troost vinden in elkaar. In de kleine momenten, de gedeelde blikken, de hand op elkaars schouder. En in het vooruitzicht van een nieuw leven dat binnenkort hun wereld zal verrijken.

John de Bever is al jaren een vaste waarde in de Nederlandse muziekwereld. Met zijn aanstekelijke humor, warme persoonlijkheid en onverwoestbare levenslust weet hij overal waar hij komt een glimlach te veroorzaken. Maar achter die vrolijke uitstraling schuilt een uitdaging waar hij al lange tijd mee te maken heeft: zijn gehoor wordt steeds minder. Toch weigert hij zich hierdoor te laten tegenhouden. In plaats daarvan kiest hij voor optimisme, humor en puur genieten van alles wat het leven hem biedt.

In een openhartig gesprek vertelt John dat hij zonder gehoorapparaten bijna niets meer hoort. Thuis laat hij ze soms expres uit, grapt hij, omdat het soms heerlijk rustig is om even niets te horen. Ondanks de ernst van de situatie blijft hij positief en richt hij zich vooral op wat wél lukt……

Volgens John heeft zijn gehoorverlies meerdere oorzaken. Een deel is erfelijk — zijn zus heeft dezelfde klachten — maar zijn muzikale carrière heeft het proces zeker versneld. In zijn beginjaren stond hij avond na avond op het podium, vaak recht naast grote geluidsboxen. Gehoorbescherming was destijds niet vanzelfsprekend, waardoor veel artiesten uit die tijd vergelijkbare problemen ontwikkelden.

Toch kijkt hij zonder spijt terug op zijn carrière. Hij benadrukt dat de prachtige momenten, optredens en herinneringen ruimschoots opwegen tegen de nadelen. John kiest ervoor om vooruit te kijken en zich te richten op wat hem energie geeft, zoals optreden en contact met zijn publiek……

Omdat hij steeds minder hoort, heeft John zichzelf aangeleerd om te liplezen. Inmiddels gaat dat verrassend goed. Hij kijkt mensen recht aan en leest moeiteloos mee wat ze zeggen. Het vergt wat extra concentratie, maar het werkt uitstekend, vertelt hij. Zijn man Kees helpt hem wanneer nodig en probeert alles luchtig te houden. Soms maakt Kees er zelfs een grapje van door expres met zijn rug naar John te praten.

Zijn man Kees helpt hem waar nodig en houdt de sfeer luchtig. Soms maakt hij expres een grapje door met zijn rug naar John te praten, waarna ze er samen hard om moeten lachen. Door humor te gebruiken blijft de situatie begrijpelijk en draaglijk……

Ondanks zijn gehoorproblemen staat John nog steeds met dezelfde energie op het podium. Hij doet honderden optredens per jaar, heeft een theatertour en maakt samen met Kees een reallifesoap en een podcast. Zijn agenda zit bomvol, maar juist dat houdt hem gelukkig. “Laat mij maar bezig zijn,” zegt hij. “Dat is mijn ontspanning.”

John hoeft niet per se op vakantie; het podium is voor hem de plek waar hij zich het meest levend voelt. Zijn shows zitten vol sfeer, ritme en emotie, en het publiek voelt zijn enthousiasme meteen. Ook zonder perfect gehoor weet hij precies hoe hij mensen moet raken……

Wat John bijzonder maakt, is zijn vermogen om ook in moeilijke situaties de humor te bewaren. Hij krijgt veel berichten van fans die zich door hem gesteund voelen. Mensen met gehoorproblemen of andere beperkingen laten weten dat Johns openheid hen moed geeft. Hij draagt zijn gehoorapparaten met trots en inspireert anderen om hetzelfde te doen.

Voor John is dat een groot compliment. Hij wil laten zien dat een beperking je identiteit niet hoeft te bepalen. Zijn muziek, energie en warmte blijven onveranderd, en hij vertrouwt op zijn gevoel en instinct tijdens optredens. Muziek is voor hem meer dan alleen geluid……

Volgens John draait het leven niet om wat je mist, maar om wat je nog hebt. Zijn gehoor mag dan minder zijn, maar zijn levenslust is groter dan ooit. Hij weigert zich te laten tegenhouden en blijft met plezier optreden zolang zijn stem het toelaat. Zijn publiek geeft hem energie, zegt hij, en dat is voor hem de belangrijkste reden om door te gaan.

Zijn verhaal is een les in veerkracht en optimisme. John laat zien dat tegenslag niet het einde betekent, maar juist kan leiden tot nieuwe inzichten en een sterker gevoel van dankbaarheid. Of, zoals hij het zelf zo treffend verwoordt: “Ik hoor misschien minder, maar ik leef harder.”

Caroline van der Plas deelt aangrijpend bericht over verlies van haar beste vriendin: “Liefde en vriendschap die je maar zelden vindt”

Voor Caroline van der Plas, de leider van de BoerBurgerBeweging (BBB), is het een buitengewoon emotionele periode. De politica deelde vanmiddag op haar sociale media een persoonlijk bericht dat bij velen diepe indruk maakt. Haar beste vriendin, Marga de Vries, met wie ze ruim veertig jaar lang lief en leed deelde, is vanmorgen heengegaan.

Met een korte maar hartverscheurende boodschap op X (voorheen Twitter) liet Caroline weten hoeveel deze band voor haar betekende:

“Mijn beste vriendin Marga is vanmorgen om 8.30 uur heengegaan. Ruim 40 jaar waren we vriendinnen. Op deze dag wordt alles teruggebracht tot waar het allemaal echt over gaat. Liefde en onvoorwaardelijke vriendschap die je maar zelden vindt in het leven. Rust zacht lieve Marg 💔😥”

Het bericht werd binnen enkele uren duizenden keren gedeeld en becommentarieerd, met reacties van collega-politici, journalisten en volgers die hun steun betuigen.

Een vriendschap van veertig jaar

Caroline van der Plas, inmiddels 58 jaar oud, kende Marga al sinds haar jeugd. De twee vrouwen groeiden samen op, deelden belangrijke momenten in elkaars leven en bleven elkaar trouw door de jaren heen — ook toen Caroline’s politieke loopbaan een hoge vlucht nam.

In interviews vertelde Van der Plas vaker hoe belangrijk haar vriendenkring voor haar is. “Zonder mijn vrienden zou ik het allemaal niet kunnen,” zei ze ooit in een televisiegesprek. “Ze houden me met beide benen op de grond.”

Dat gold zeker voor Marga, die volgens bekenden een rustpunt was in het drukke bestaan van de politica.

Wie was Marga de Vries?

Over Marga de Vries is weinig publiekelijk bekend, maar haar naam kwam eerder ter sprake in een interview met RTL Nieuws in 2023. Toen sprak zij over de drukte in het leven van haar hartsvriendin na de grote verkiezingswinst van de BBB bij de Provinciale Statenverkiezingen.

“Wij waarschuwen als vriendinnen vaak: neem eens wat rust,” vertelde Marga destijds met een glimlach. “Maar dat heeft weinig zin. Ze is wat dat betreft heel eigenwijs.”

Marga gaf in datzelfde interview aan dat zij en Caroline geregeld grappen maakten over de toekomst van BBB in de politiek:

“We maken al grapjes over Caroline in het Torentje. Ze wil echt iets betekenen, niet in de oppositie, maar meebesturen. Ze is veel meer op ons land gericht dan op het buitenland.”

De woorden krijgen, met het oog op de gebeurtenissen van vandaag, een bijzondere lading. Ze tonen hoe diep de band tussen de twee vrouwen was: een combinatie van trots, humor en levenslange verbondenheid.

Een band die standhield door alle stormen heen

De vriendschap tussen Caroline en Marga overbrugde alles: carrières, gezinnen, persoonlijke tegenslagen en politieke hectiek. Waar de één de publieke aandacht kreeg, koos de ander voor een rustiger leven, maar ze bleven onafscheidelijk.

Wie Caroline van der Plas kent, weet dat ze zelden haar emoties verbergt. Ook nu toont ze zich openhartig. Haar bericht is niet alleen een eerbetoon aan een dierbare vriendin, maar ook een herinnering aan wat werkelijk belangrijk is in het leven — liefde, vertrouwen en trouw.

“Op deze dag wordt alles teruggebracht tot waar het echt over gaat,” schrijft ze. En daarmee vat ze het gevoel van velen samen die ooit een dierbare hebben verloren.

Reacties vol steun en respect

Onder Caroline’s bericht stromen de reacties binnen. Collega-politici van verschillende partijen, onder wie leden van VVD, NSC en GroenLinks-PvdA, laten weten mee te leven.

Ook veel kiezers en volgers spreken hun bewondering uit voor de open manier waarop Van der Plas haar verdriet deelt. “Wat een mooi en eerlijk bericht,” schrijft iemand. “Sterkte, Caroline. Echte vriendschap is het kostbaarste wat er is.”

Andere reacties noemen haar woorden “ontwapenend” en “oprecht”, precies wat de politica de afgelopen jaren populair maakte buiten de grenzen van haar partij.

Marga’s kijk op Caroline’s politieke pad

Toen de BBB in 2023 onverwacht grote successen boekte, stond Marga aan de zijlijn, vol trots maar ook met zorgen. Ze wist hoe intens Caroline leefde voor haar werk.

“Ze wil altijd doorgaan, ze kent geen rust,” vertelde Marga destijds lachend. “Maar dat maakt haar ook wie ze is. Ze heeft een groot hart voor mensen.”

Die woorden klinken nu als een blijvende herinnering. Ze tonen het beeld van twee vrouwen die elkaar begrepen zonder woorden — een vriendschap die de tand des tijds doorstond.

Een periode van bezinning

Voor Caroline van der Plas is dit moment ongetwijfeld een tijd van bezinning. Na de val van het kabinet Schoof, waarin de BBB voor het eerst meeregeerde met PVV, NSC en VVD, bevond de partij zich in een periode van politieke onduidelijkheid.

Toch lijkt Caroline’s recente bericht verder te reiken dan politiek. Het is een persoonlijke reflectie op wat er werkelijk toe doet.

De zangeres Trijntje Oosterhuis verwoordde het ooit treffend in een lied: “Alles is liefde.” Die gedachte klinkt ook door in Caroline’s woorden — dat zelfs in verdriet, de liefde blijft.

BBB en de toekomst

Hoewel Caroline haar persoonlijke verdriet deelt, blijft ze ook partijleider. Binnen BBB heerst begrip en respect voor haar behoefte aan rust. Volgens ingewijden neemt ze voorlopig wat afstand van publieke optredens om tijd te nemen voor zichzelf en haar omgeving.

Politieke commentatoren noemen haar bericht “een menselijke herinnering in een verhitte tijd”. In een periode waarin het politieke debat vaak fel en zakelijk is, toont Van der Plas opnieuw haar authentieke en empathische kant — de kant die haar destijds naar Den Haag bracht.

“Ze durft emoties te tonen,” zegt een analist. “Dat maakt haar geloofwaardig en menselijk.”

Een vriendschap als anker

Het verhaal van Caroline en Marga is dat van twee vrouwen die elkaar meer dan vier decennia lang hebben gesteund. Door hoge pieken en diepe dalen, door werkdruk, familiegebeurtenissen en politieke stormen heen, bleef hun band intact.

Voor Caroline betekent dit afscheid niet alleen het verlies van een vriendin, maar ook van iemand die haar altijd begreep — zonder uitleg, zonder woorden, met één blik.

Haar bericht, eenvoudig maar doorleefd, laat zien hoe waardevol echte vriendschap kan zijn in een wereld die vaak snel en hard is.

Een boodschap die verder reikt dan politiek

Caroline’s bericht raakt zoveel mensen omdat het universeel is. Iedereen weet hoe belangrijk het is om iemand te hebben die er altijd voor je is — in goede en slechte tijden.

In een tijd waarin nieuws vaak draait om cijfers, beleid en meningsverschillen, herinnert deze gebeurtenis eraan dat menselijkheid het hart vormt van alles wat telt.

Een stil eerbetoon

Met haar woorden heeft Caroline van der Plas een stil eerbetoon gebracht aan haar vriendin Marga — niet in grootse taal, maar in eenvoud.

“Liefde en onvoorwaardelijke vriendschap die je maar zelden vindt in het leven,” schreef ze.

Die zin zegt alles. Het is een herinnering aan de kracht van verbinding, aan de waarde van echte relaties, en aan het belang van tijd nemen voor wat er werkelijk toe doet.

Slotgedachte

Het verlies van een dierbare raakt diep, zeker als het iemand betreft die al veertig jaar deel uitmaakt van je leven. Toch straalt Caroline’s bericht iets hoopvols uit: de erkenning dat liefde blijft bestaan, ook als iemand fysiek niet meer aanwezig is.

Haar woorden over vriendschap, trouw en dankbaarheid hebben vele harten geraakt — niet als politicus, maar als mens.

In een wereld vol nieuws en meningen is dat misschien wel de belangrijkste boodschap van allemaal.

De Zalmkit: van nationale trots tot nostalgisch verzamelobject

Iedereen die de overgang van de gulden naar de euro bewust heeft meegemaakt, herinnert zich het kleine kartonnen mapje met muntjes nog wel. Eind 2001 kreeg bijna elk Nederlands huishouden een zogenoemd euro-startpakket, bedoeld om alvast kennis te maken met de nieuwe munteenheid.

Het mapje, officieel de eurokit genoemd maar al snel bekend als de Zalmkit, was vernoemd naar toenmalig minister van Financiën Gerrit Zalm. Het voelde voor velen als een stukje geschiedenis in handen — een tastbaar bewijs dat Nederland een nieuw tijdperk binnentrad.

Ruim twintig jaar later zijn veel van die kits nog altijd bewaard gebleven, zorgvuldig opgeborgen in lades, vitrines of op zolder. Sommige mensen hoopten dat ze ooit veel geld waard zouden worden. Maar anno 2025 blijkt die hoop vooral symbolisch.